Recensie: Het eeuwige leven RECENSIE

Recensie: Het eeuwige leven – Matt Haig

Tom Hazard is al meer dan 400 jaar oud. Hij is geboren in 1581 en hij lijdt aan anageria, een ziekte waarbij je heel langzaam oud wordt. Eén jaar veroudering is bij hem ongeveer veertien tot vijftien jaar. Dit is voor hem niet altijd even fijn, want hij moet na een aantal jaar verhuizen en zijn identiteit veranderen. Hij heeft verschillende tijden meegemaakt, zoals de tijd waarin zijn moeder verdronken wordt als heks en waarin hij zijn vrouw en hun dochter Marion, die ook aan anageria lijdt, moet achterlaten omdat het te gevaarlijk wordt. Hij komt in contact met een organisatie die mensen met anageria opspoort en beschermt. Elke acht jaar krijgen mensen daar een nieuwe identiteit, al mogen ze niet verliefd worden. Hij zoekt rust als leraar geschiedenis, maar daar werkt ook Camille, waar hij absoluut niet verliefd op mag worden.

Het Eeuwige Leven van Matt Haig valt niet goed in een hokje te plaatsen. Het valt niet onder één genre weg te schrijven. Het heeft sciencefiction-invloeden doordat het wel tijdreizen lijkt wat Tom moet doen, al lijkt het soms ook een historische roman door de gebeurtenissen die beschreven worden én het boek zit vol humor, waardoor het een luchtige tint krijgt. Zelfs aan de spanning is gedacht, doordat Tom op zoek gaat naar zijn dochter en daarbij in de meest belabberde situaties terecht komt. Voor de romantische noot is er Camille, waar Tom absoluut niet verliefd op kan worden. Al met al is er voor veel lezers wel iets goeds te vinden in dit boek.

Het nadeel van al deze genres, is dat er niet één heel goed uitgewerkt wordt. Er is een gebrek aan een duidelijk verhaal en daarbij is Tom niet het meest gangbare personage. Het verhaal voelt daardoor wat afstandelijk en soms zelfs oppervlakkig aan. Toch is dat jammer, want het boek zit vol met diepere lagen die je absoluut de kans moet geven. Het verhaal vertelt over het accepteren van het verleden, het met volle teugen leven en de drang naar het eeuwige leven. Ook stelt het zich kritisch op tegenover verjongende operaties en dergelijke. Het spoort je aan een echt leven te leiden zoals jij dat graag zou zien. Het verhaal vliegt voorbij – je gooit in ieder geval geen dure tijd uit je leven weg met dit boek.

Het verhaal is opgebouwd uit verschillende hoofdstukken, zowel uit het verleden als het heden. Er zit geen chronologie in de flashbacks, want het gaat er puur om wat Tom meemaakt. Matt Haig heeft hier een goede keuze in gemaakt, want door de wisselende flashbacks en de chronologische verhaallijn in het heden, wordt het verhaal speels gebracht en verloopt het lezen vrijwel altijd soepel. Binnen no-time is het boek uit.

Het Eeuwige Leven is lastig in te kaderen, maar daardoor juist extra bijzonder. Het is een boek dat van alle markten thuis is, waar iedere lezer wel van zou kunnen genieten. Ook is dit een mooi boek om eens een begin te maken in een nieuw genre. Tom is een rustig personage, maar heeft een soort charme waar je graag meer over leest. Het Eeuwige Leven heeft een goede opbouw, een vlotte pen en een interessant plot waardoor dit een aanrader is voor veel lezers.

Recensie: Het eeuwige leven – Matt Haig