Recensie: Nieuwe maan RECENSIE

Recensie: Nieuwe maan – Sarah Crossan

Joe’s broer Ed is beschuldigd van een moord op een agent in Texas. In Texas betekent dat maar een ding: de doodstraf. Tien jaar na de bekentenis van Ed is de executiedatum vastgesteld, en in al die jaren heeft Joe zijn broer niet bezocht. Nu de executiedatum is vastgesteld, besluit Joe zijn broer te bezoeken, om Ed’s laatste weken toch nog samen door te maken. Echter heeft Ed altijd beweerd onschuldig te zijn, en heeft hij toentertijd bekent doordat hij zwaar onder druk werd gezet. Zal er toch nog hoop zijn?

Nieuwe maan is een bijzonder boek, geschreven door Sarah Crossan. Sarah Crossan is een van de auteurs die dit jaar te gast was op YALFest. Ze is geen heel bekende schrijfster in Nederland, omdat van haar voordat Nieuwe maan verscheen nog maar een boek (Een) naar het Nederlands vertaald is. Nieuwe maan zal anders zijn dan andere boeken die je hebt gelezen, omdat het boek in dichtvorm geschreven is. Er zijn niet veel (Young Adult) boeken die in deze vorm geschreven zijn, waardoor het lezen van Nieuwe maan een unieke beleving met zich mee zal brengen. Dit niet alleen maakt Nieuwe maan een steengoed boek, ook het verhaal zelf zal je nog dagen achtervolgen.

Het lezen van dit boek in dichtvorm betekent dat elk hoofdstuk een soort van gedicht was, waardoor de hoofdstukken nooit langer waren dan drie pagina’s, en zinnen worden verdeeld over meerdere regels. Alhoewel het boek zelf 384 pagina’s telt, zal het aantal woorden veel lager liggen dan een gemiddeld boek met datzelfde aantal bladzijden. Dit heeft tevens het gevolg dat je als lezer binnen een paar uur het boek uit zal hebben, omdat je door de bladzijden vliegt. Echter zal je niet alleen door het boek vliegen doordat er gebruik wordt gemaakt van een groot lettertype en korte hoofdstukken, want het verhaal zelf maakt het dat je het niet weg wilt leggen. Je moet te weten komen hoe het boek zal eindigen: zal Ed inderdaad geëxecuteerd worden, of zal hij gered worden als ze in hoger beroep gaan?

Het is Sarah Crossan gelukt om met weinig woorden de lezer te weten raken. Dit komt door de bijzondere ervaring die het lezen van dichtvorm met zich meebrengt. In ‘normale’ boeken lees je namelijk uitgebreid over bijvoorbeeld gedachten van (hoofd)personages, iets wat er in Nieuwe maan niet gebeurd. Je voelt je in dit boek verbonden tot het hoofdpersonage door de manier van schrijven. Er wordt kort en bondig geschreven, terwijl zinnen wel op een mooie wijze worden opgebouwd. Je weet dus als lezer zeker een band op te bouwen met Joe, maar ook omdat je veel medelijden en sympathie naar die jongen toe voelt. Niet alleen is het erg dat zijn broer ter dood veroordeeld is, ook zijn huishouden is niet normaal. Zijn vader heeft hij nooit gekend, en zijn moeder lukt het niet om voor haar kinderen te zorgen. Hij komt dus niet uit een normaal en gelukkig gezin, maar uit een gezin waarin de kinderen zich af moeten vragen of ze ’s avonds wel te eten zullen krijgen. Sarah Crossan weet ook de verschillende personages en hun karakters met weinig woorden goed te beschrijven.

Naast de personages zal zeker het verhaal zelf de lezer in zijn greep houden. Het gaat over een jonge man op wie de doodstraf te wachten staat. In Nederland zouden wij ons daar niks bij voor kunnen stellen, maar in een staat als Texas mag deze straf nog steeds uitgevoerd worden. Hierdoor neem je als Nederlandse lezer een kijkje in een Amerikaans gezin die dit te wachten staat. Want veroordeeld worden tot doodstraf raakt niet alleen de gedetineerde, ook iedereen om hem/haar heen.

Nieuwe maan is een schitterend sterk boek dat je onmogelijk weg kan leggen. Sarah Crossan weet met weinig woorden prachtige zinnen te creëren. Geloof me, dit verhaal blijft na het dichtslaan van de laatste bladzijde nog dagenlang in je hoofd zitten.

Recensie: Nieuwe maan – Sarah Crossan