Recensie: De melodie RECENSIE

Recensie: De melodie - Jim Crace

Alfred Busi is een oude chansonnier die zijn oude dag doorbrengt in een prachtige maar vervallen villa aan de kust van de Verenigde Staten. Binnenkort zal hij geëerd worden om zijn verdiensten voor zijn geboorteplaats. Hij zal nog voor één laatste keer optreden. Busi kijkt terug op een rijk leven met veel bekendheid, maar nu mist hij vooral zijn overleden vrouw. Ondanks dat zijn leven saai lijkt, gebeuren er toch rare dingen. Een aanval met een mysterieus wezen, zijn neef die grote plannen heeft met de vervallen villa en een roddeljournalist op zoek naar sensatie. Plots lijkt Busi’s leven anders dan hij ooit had gedacht.

Het is erg lastig om iets positiefs te noemen uit het boek De Melodie. Het boek bevat veel moeilijke woorden, die eigenlijk niet daadwerkelijk iets toevoegen aan het verhaal. Daarnaast is het verhaal van Jim Crace opgebouwd uit lange zinnen met veel bijvoeglijke naamwoorden, dit haalt ontzettend de snelheid uit het verhaal. Voor de lezer voelt het alsof er niets gebeurt het hele verhaal lang. Ondanks dat het boek maar 248 bladzijden telt, is het een hels karwei om het uit te krijgen en niet weg te leggen. In de eerste helft van het boek is het tevens onduidelijk wie iedereen is, omdat er verschillende namen voor één personage worden gebruikt. Daarnaast zijn er een aantal wisselingen in perspectief, maar deze zijn vaag en kort. Het is hierdoor voor de lezer totaal niet duidelijk vanuit wie het perspectief gelezen wordt. Het lijkt net alsof er nog een deel voorafgaand aan De Melodie bestaat, maar dat de lezer daar niets vanaf weet.

De personages van Jim Crace zijn erg zwak opgebouwd en bestaan niet uit lagen. Elk personage heeft vaak maar één eigenschap van zijn karakter en al zijn daden komen hieruit voort. Geen enkele personage maakt een ontwikkeling door in het verhaal, waardoor het erg statische en nietszeggende personen lijken. In het boek worden meerdere hints gegeven, maar hier wordt niets mee gedaan verderop in het verhaal. Er zijn weinig tot geen gebeurtenissen in De Melodie en het boek kabbelt erg langzaam voort. Het einde is voorspelbaar, net zoals de rest van het verhaal.

Jim Crace heeft met De Melodie helaas de plank misgeslagen. Het is een slagveld om het boek uit te krijgen en het laat de lezer zeker niet verzadigd achter. De Melodie is een zwaar verhaal, wat zich langzaam vooruit slooft en waarin niets gebeurt. Het zou zeker kunnen dat De Melodie technisch goed in elkaar zit, maar het is geen pretje om het als doorsnee lezer door te komen.

Recensie: De melodie - Jim Crace