Recensie: Club Mars RECENSIE

Recensie: Club Mars – Rachel Kushner

Romy Hall woont samen met haar zoontje Jackson in San Francisco. Ze schraapt met moeite haar geld bij elkaar, want het leven is hard aan de onderkant van de Amerikaanse samenleving.

Wanneer ze wordt lastiggevallen door ene Kurt duikt ze onder, maar als Kurt haar toch vindt, slaan de stoppen bij Romy door. Het resultaat: twee keer levenslang + zes jaar. Romy wordt afgevoerd naar de gevangenis terwijl aan de andere kant van de muren het leven – en dan vooral het leven van haar zoontje – gewoon doorgaat.

Het draait in Club Mars om Romy Hall. Een jonge moeder die door ongelukkige omstandigheden onder andere werkt als stripper om in haar levensonderhoud en dat van haar zoontje te voorzien. Wanneer een invalide veteraan haar lastigvalt moet Romy tot het uiterste gaan om voor zichzelf op te komen en uiteindelijk wordt ze veroordeeld tot  een gevangenisstraf van twee keer levenslang + zes jaar. Het boek begint wanneer Romy per bus samen met andere veroordeelde vrouwen op weg is naar deze ‘strengst beveiligde vrouwengevangenis Amerika; Stanville.

Al in de eerste pagina’s van Club Mars blijkt dat dit geen rozengeur en maneschijn verhaal gaat worden. De busrit is een drama en na aankomst in de gevangenis zit er voor Romy nog maar 1 ding op: overleven. Wetende dat er geen uitweg is en dat ze tot aan haar dood in de gevangenis zal moeten blijven. In die hel, waar niemand te vertrouwen is, zelfs de bewakers niet, je medegevangenen vooral om hun eigen hachje denken en je hard moet zijn om überhaupt de dag door te komen. En dat is het personage van Rachel Kushner dan ook. Hard, afstandelijk, behalve wanneer het om haar zoontje Jackson gaat.

‘Ik heb hem het leven geschonken, dat is nogal wat om te schenken. Het is het tegenovergestelde van niets. En het tegenovergestelde van niets is niet niets. Het is alles.’

Door alles heen is duidelijk hoeveel Romy van Jackson houdt. Als er vervolgens verontrustend nieuws komt van buiten de gevangenismuren, moet Rachel proberen haar lot te veranderen.

Hoe en of dat lukt laat ik even in het midden om niet het hele boek te verklappen.

Het is goed duidelijk dat Rachel Kushner zich heel goed heeft ingeleefd in het Amerikaanse penitentiaire systeem. De schrijfster doet al jaren vrijwilligerswerk in een vrouwengevangenis en daardoor weet ze een besloten wereld zoals die tot in detail te beschrijven. Duidelijk is ook dat ze zich in dit boek regelmatig flink kwaad maakt op datzelfde systeem. En als lezer sta je ook versteld van hoe krom het werkt en dat mensen aan de onderkant van de samenleving echt maar bizar weinig kansen hebben om hun situatie te verbeteren en eruit te komen.

Club Mars wordt aangeduid als een thriller en heeft ook wel een beetje die opbouw, maar ik zou het meer aan roman noir noemen. Een realistisch boek waarin de dingen worden opgeschreven zoals ze zijn, hoe zwaar, verrot en oneerlijk ze soms ook zijn. Afgewisseld met wat humor levert Rachel Kushner hiermee een goed boek af, maar wel een boek wat maar net je genre moet zijn om er écht van te genieten.

Recensie: Club Mars – Rachel Kushner