Recensie: De verborgen school RECENSIE

Recensie: De verborgen school – Dan Millman

De Verborgen School door Dan Millman is het slotstuk van de Vreedzame krijger-saga, waarin Dan over de wereld rondreist op zoek naar een diepere betekenis van het leven. In De Verborgen School heeft Dan een specifieke opdracht meegekregen van zijn, inmiddels overleden, leermeester Socrates. Niet zomaar een opdracht overigens, maar een mysterieuze taak die niet stopt bij de lands- of continentsgrenzen. Verschillende locaties worden in dit verhaal aangedaan, waarin Dan steeds dieper in zichzelf moet zoeken om de antwoorden te vinden die hij nodig heeft. Dit allen slechts geleid door een aantal woorden van Socrates.

Het verhaal start met het vertrek van Dan. Hij is al langer op reis, maar in dit deel wordt niet duidelijk hoe die trip er precies uit heeft gezien. Het boek is leesbaar als standalone, maar het is duidelijk dat er bepaalde voorinformatie mist. Ook belangrijke karakters zoals Socrates krijgen in dit deel geen achtergrond. Op willekeurige momenten tijdens zijn avonturen stuurt hij zijn dochter een kaart, die hij blijkbaar voor langere tijd heeft achter gelaten. Socrates heeft Dan de opdracht gegeven zijn verloren dagboek te vinden, dat hem zal helpen op zijn pad naar verlichting. De manier waarop hij aan deze taak voldoet, maar ook de wijze waarop hij andere uitdagingen die op zijn pad volbrengt zijn absoluut spiritueel. Er gebeuren onverklaarbare dingen, waarvan in het midden blijft of deze alleen gebeuren in de visioenen van de hoofdpersoon of dat ze daadwerkelijk plaatsvinden. Dan reist langs verschillende gebieden, waarbij het telkens op een unieke wijze wordt gestuurd naar de plek waar hij zijn moet.

Dan is niet alleen op zoek naar antwoorden op de vragen van zijn leermeester, maar hij zoekt vooral ook naar voorlichting voor zichzelf. Meditatie, Tai Chi en acrobatiek komen met regelmaat terug. Net als verschillende excentrieke personen die deze uitoefenen. Met name daar ligt het probleem van De Verborgen School: diverse bijzondere karakters komen voorbij, maar geen van hen krijgt echt diepgang. Met regelmaat zijn hun keuzes onnavolgbaar, terwijl het verhaal op andere momenten voorspelbaar is. Het verhaal wordt nooit echt spannend, ofwel omdat van te voren duidelijk is dat het goed komt, ofwel omdat er onvoldoende binding is ontstaan met de bij-personages. De schokkende en mysterieuze gebeurtenissen worden nauwelijks in een ander licht geplaatst. Wat Dan daar van opsteekt, dat het leven niet te sturen valt en dat onze keuzes de gebeurtenissen om ons heen niet eenzijdig beïnvloeden, steken wat lafjes af tegen de grootsheid van de gebeurtenissen.  

De ondertitel van De Verborgen School beschrijft een reis naar spirituele rijkdom. Spirituele rijkdom is multi-interpretabel, maar wat Dan vooral leert is zijn eigen kwaliteiten op waarde te schatten en kennis en kunde vanuit onverwachte hoeken te accepteren. Er zitten rake lessen in De Verborgen School, maar doordat het verhaal wat van de hak-op-de-tak aanvoelt komen niet al deze wijsheden even goed over.

Recensie: De verborgen school – Dan Millman