Recensie: Beschreven blad RECENSIE

Recensie: Beschreven blad - Seppe van Groeningen

Jef Taeldeman, een man die zich op het hoogtepunt van zijn midlifecrisis bevindt, kruipt in Beschreven blad in de huid van zijn vader, die overleden is. Hij probeert erachter te komen waarom de liefde tussen zijn ouders, die hij altijd als idyllisch heeft gezien, toch gedoemd was te mislukken. Om hierachter te komen, verdiept hij zich in zijn vaders oude dagboek.

Daarnaast worstelt hij ook met zijn veeleisende ex en het gedeelde ouderschap van zijn dochter. In het woelige nachtleven ontmoet hij Goesje, die de hartstocht in hem doet oplaaien. Niet veel later kruist ook de filosofische Celine zijn pad, die hem aanzet tot zelfreflectie. Jef komt voor hetzelfde dilemma als zijn vader te staan. Zal de geschiedenis zich herhalen? En is het antwoord op zijn vragen wel zo verlossend?

Beschreven blad is de tweede roman van Seppe van Groeningen. Het draait voornamelijk om de relatie tussen ouder en kind, en dan met name over die tussen zoon en vader.

De hoofdpersoon vertelt over zijn stuurloze leven na zijn echtscheiding en het stoppen als makelaar om zijn droom te volgen om schrijver te worden. Zijn debuut is succesvol, maar gaandeweg raakt hij het zicht op zichzelf steeds meer kwijt.

Als hij Goesje tegenkomt, denkt hij liefde gevonden te hebben. Mede doordat zij een stuk jonger en vooral promiscue is. Zijn tweede boek moet over zijn vader gaan, over wie hij eigenlijk erg weinig weet. Terwijl hij tevergeefs Goesje uit zijn leven wil zetten, ontmoet hij schijnbare zielsverwante Celine en in slechts twintig bladzijden ontstaat wederzijds diepe liefde.

Samen met Celine ontrafelt hij zijn angsten en verdriet. Nadat ze ook het dagboek van zijn vader terugvinden, valt alles op zijn plaats.

Seppe van Groeningen schrijft Beschreven blad in laagdrempelig Zuid-Nederlands, wat toch niet altijd even lekker doorleest. In het begin van het boek zijn de beschrijvingen nogal verwarrend, heden en verleden lopen door elkaar. De roman is heel beschrijvend, zowel over de situatie als de uitweiding over de gevoelens van de personages. Mede daardoor is het op sommige momenten nogal langdradig, wat niet altijd verleidt tot verder lezen. En toch is Beschreven blad een meeslepend verhaal. Ieder hoofdstuk biedt je nieuwe perspectieven die je boeien en doen nadenken.

De dialogen zijn hier en daar te gemaakt, en de verdere tekst doet ook af en toe te netjes aan. Ware het niet dat het af en toe stevig doorspekt is met expliciete seks.

Het einde is origineel: hierdoor lijkt het alsof je eigenlijk al Jefs tweede boek gelezen hebt…

Al met al is het een mooi boek, over liefde en over hoe je jeugd jou vormt, over jezelf heruitvinden en loskomen van het verleden, over het schemergebied tussen egoïsme en zelfrespect. Een boek dat aanzet tot zowel een lach en een traan. Daarom geef ik het drie hartjes.

Recensie: Beschreven blad - Seppe van Groeningen