Recensie: Beklemming RECENSIE

Recensie: Beklemming – Franck Thilliez

Camille Thibault een politieagente in Noord-Frankrijk heeft sinds haar harttransplantatie van een jaar eerder heel de tijd dromen over een vrouw in nood. Met het idee dat deze twee dingen iets met elkaar te maken hebben, wilt Camille er koste wat kost achter komen van wie dit hart nu eigenlijk was. In de tussentijd wordt 150 kilometer verderop een bijna blinde vrouw in een hol onder de grond gevonden. De plaatselijke politie gaat op onderzoek uit en al snel blijken de twee onderzoeken een link te hebben. Wat heeft Camille te maken met deze lugubere ontdekking?

Beklemming is een boek dat je vastgrijpt en niet meer loslaat. Al vanaf de eerste pagina is het moeilijk om het boek neer te leggen. Het verhaal bestaat uit korte hoofdstukjes die vaak eindigen met een cliffhanger. Ook lees je het verhaal uit verschillende standpunten, waardoor je soms een tweetal hoofdstukken moet wachten op informatie. Maar niet getreurd, want in de tussentijd krijg je er nog driedubbel zoveel info bij.

Het boek bevat heel veel informatie, zowel op medisch vlak, als wat geschiedenis en Griekse mythologie. Gelukkig schrijft Franck Thilliez deze dingen heel erg duidelijk zodat het niet moeilijk is voor de lezer om te volgen. De informatie van het onderzoek komen we ook geleidelijk aan te weten. Over heel het boek blijven we nieuwe dingen ontdekken, maar lossen we gelukkig ook sommige raadsels op. Thilliez doet dit op een vernuftige manier en laat de lezer het bijna zelf ontdekken. We komen alle info geleidelijk aan te weten, maar weten soms meer dan de politieagenten omdat we al dingen te weten gekomen zijn uit andere standpunten. Dit geeft ons als lezer het idee dat we zelf diep in het onderzoek verwikkeld zijn en dat geeft dat klein beetje extra aan een goede thriller.

De personages in Beklemming zelf zijn ook goed uitgediept. Ondanks dat er niet zo extreem veel op hen verleden ingegaan wordt, krijg je na een tijdje uit hen standpunt gelezen te hebben toch een goede indruk van hun. Je begrijpt hoe ze denken en wat ze graag doen en schrik van hebben. We leven en voelen mee met de personages en zien hun evolutie doorheen het boek.

Beklemming komt als een redelijk realistisch boek over. Het zijn allemaal bestaande geografische plaatsen en als je er zelf al geweest bent, is het nog gemakkelijker om in te beelden waar de personages uit het boek zich bevinden. Ook bevat het boek intertextualiteit en verwijzingen naar echte zaken zoals ‘Dutroux’, wat toch een realistischere kant geeft aan het hele verhaal. Alsof de personages zich echt in onze wereld bevinden.

Franck Thilliez geeft ook geen oneindige beschrijvingen, maar door enkele simpele bijvoeglijke naamwoorden hebben we toch een goede impressie van handelingen en plaatsen. Thilliez is ook erg goed in sfeer creëren. Bij elke nieuwe locatie voelen we een andere emotie. Hij houdt het boek ook interessant door niet alleen op de zaak gericht te zijn maar hier en daar nog een romantisch zijverhaal toe te voegen. Maar dit is slechts een klein onderdeel van het boek.

Beklemming is dus echt een spannend boek. Soms zelfs iets te spannend. Er blijft en blijft maar info bijkomen en het lijkt alsof het raadsel maar niet opgelost geraakt. Met een klein beetje minder had het verhaal even goed kunnen zijn en was het misschien iets vlotter voor de lezer geweest. Aangezien er tot de laatste zin info bijkomt, is het wel heel duidelijk dat we nog een vervolg mogen verwachten. De zaak is zeker nog niet opgelost, dus tot dan!

Recensie: Beklemming – Franck Thilliez