• onze waardering

Recensie: Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter RECENSIE

Recensie: mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter – Marjolein Colenbrander

Sommige verhalen grijpen je zo aan, dat het bijna voelt als een slechte aflevering van Goede Tijden, Slechte Tijden. Maar ze zijn echt, bittere werkelijkheid, voor mensen die de buurvrouw hadden kunnen zijn. Of: die jij zelf had kunnen zijn. In zo'n slechte film bevindt Marjolein Colenbrander zich opeens, wanneer haar zoontje ziek blijkt te zijn.

Het verhaal van Marjolein en haar gezin beschrijft ze in het boek Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter. Het begint als de tweejarige Ode ziek wordt. Een beetje grieperig, ogenschijnlijk niks ernstigs. Maar wanneer hij opeens scheel kijkt en zijn mond scheef trekt, staat Marjolein's moederinstinct op scherp. Ode wordt meteen opgenomen in het ziekenhuis en al snel blijkt dat de meest verschrikkelijke scenario werkelijkheid wordt. Ode heeft een tumor in zijn neus-keelholte: kanker dus.

Marjolein Colenbrander neemt haar lezers mee in de wereld van ontelbare chemokuren, bestralingen en onderzoeken. Maar ook de wereld van onverschillige artsen, verpleegkundigen die geen idee lijken te hebben en slecht-nieuws gesprekken. Die gesprekken zijn de rode draad in het boek. Want als moeder wil Marjolein de woorden niet horen, als lezer wil je de woorden niet lezen: Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter.

Er zijn ontelbare manieren om het verhaal van jouw pijn te vertellen en in Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter vertelt Marjolein Colenbrander dat van haar en haar gezin. Wie ben je dan als recensent om te zeggen dat het beter of anders zou moeten? Het is immers haar verhaal, hun verhaal. Het is niet aan ons om er iets van te vinden. Het is het verwerken van een groot stuk pijn, dat een ieder op zijn of haar eigen manier doet. 

Een verhaal als dat van Ode en Marjolein is niet dertien in een dozijn. Heb je één boek over een kind met kanker gelezen, dan heb je ze niet allemaal gelezen. Want elk kind met kanker is weer anders. Elke ouder is weer anders. Zelfs binnen eenzelfde gezin is de beleving van een ziekte als deze anders. Maar een ander kan er wel steun uit halen. Of er kan begrip gecreëerd worden. En juist daarom moeten deze verhalen geschreven worden. Om andere ouders te laten weten dat ze niet alleen staan, dat er hoop is. Ook, of misschien wel juist, als er zelfs geen hoop meer lijkt te zijn. Om begrip te creëren, bij een buitenstaander die geen idee heeft. Of gewoon, omdat het lezen van een boek als dit nooit kwaad kan.

Recensie: mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter – Marjolein Colenbrander

Mevrouw uw kind wordt nooit meer beter

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Wanneer Marjoleins zoontje Ode twee is, wordt bij hem een tumor in zijn neus-keelholte ontdekt. Het gezin belandt in een achtbaan van negen zware chemokuren, negenentwintig bestralingen, onverschillige artsen en spoedbezoeken aan het ziekenhuis. Maar ondanks het verdriet dat deze tijd met zich meebrengt, probeert het gezin samen met alle macht de ziekte van Ode te overwinnen. Marjolein geeft nooit op en probeert haar familie bij elkaar te houden. In Mevrouw, uw kind wordt nooit meer beter vertelt Marjolein haar verhaal vanaf het moment dat haar kind ziek wordt, tot aan de allerlaatste, allesbepalende uitslag. Het resultaat is een universeel verhaal over tegenslag, hoop, overleven, verdriet én geluk, dat laat zien dat verdriet er mag zijn, omdat het de hoop nooit verdrijft.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen