Recensie: De walrus RECENSIE

Recensie: De walrus – Bregje Bleeker

Een jonge studente en een oudere hasjhandelaar beginnen een relatie met als slagzin Carpe Diem.

In De Walrus van Bregje Bleeker val je als lezer in een situatie waarin hoofdpersonage Bibi iets afhandelt. Dat dit iets een illegale bedoening omvat, is wel snel duidelijk al moet je de straattaal/codetaal kennen om te kunnen afleiden over welke drugs het nu precies gaat.  Na deze proloog volgt het verhaal van Bibi en de Walrus. Hoewel men zou vermoeden dat er genoeg materiaal voorhanden is om een boeiend boek mee op te stellen, blijkt dat in realiteit erg tegen te vallen. Studente Bibi is niet meer dan een naïef, saai schepseltje en de Walrus wordt te cartoonesk voorgesteld waardoor het zo goed als onmogelijk wordt om een band te vormen met de personages. Ze zijn namelijk zo vlak als maar kan zijn. Daardoor is er geen interesse in het verloop van hun relatie. De drugswereld die via de relatie in het verhaal is geïntroduceerd, blijft een ver-van-mijn-bed-show met een hoop termen die onduidelijk zijn. Dat verbetert op geen enkel moment waardoor het boek een langgerekte herhaling wordt van dure reisjes, gemakkelijke drugsverhandelingen en nutteloze overdaad. Ideaal om pagina’s op te vullen, maar vooral saai om te lezen. Ook het einde en de epiloog zijn onbevredigend. Enig pluspunt is de vlotheid in het taalgebruik, maar dat volstaat bij lange na niet om het boek te redden. Deze roman betitelt zichzelf als zijnde autobiografisch, maar nergens is er extra uitleg of informatie te vinden over deze autobiografische kant. De waarheid is vaak vreemder dan fictie, maar of die daarom ook interessant is, blijft een andere vraag.

De Walrus van Bregje Bleeker lijkt te streven naar literaire kwaliteit met behulp van vlotte zinnen en een minder alledaagse onderwerp betreffende het verhaal. Dit mislukt jammerlijk gezien de personages er niet in slagen om tot leven te komen ondanks hun autobiografische insteek. In combinatie met de rooskleurig voorgestelde drugswereld, heel wat pagina’s gevuld met codetaal over deze desbetreffende wereld en het naïeve verloop van het verhaal gaat dit boek zwaar onderuit. Met veel moeite twee hartjes voor De Walrus.

Recensie: De walrus – Bregje Bleeker