Recensie: De katten van kruisem RECENSIE

Recensie: De katten van Kruisem – Marc de Bel

In De katten van Kruisem ga je als lezer mee op avontuur met Joppe en zijn opa. Joppe wil dolgraag topscoorder van de plaatselijke voetbalclub worden en doet daar alles voor. Ook is hij dol op zijn opa. Zijn grootvader is op zijn beurt dol op Joppe. Als ze ontdekken dat er plotseling veel katten uit de buurt verdwijnen, gaan ze samen op onderzoek uit.

De katten van Kruisem van Marc de Bel is geen nieuw verhaal. Het is een tijdloze klassieker in een nieuwe kaft. Maar die wetenschap doet niets af aan het verhaal. Ook in deze tijd spelen de zaken waar Joppe en zijn vrienden tegenaan lopen. Liefde, rivaliteit en vriendschap. Maar zelfs ongepast gedrag van een volwassene naar een kind wordt niet geschuwd door Marc de Bel.

Maar laat het maar aan de Bel over om te weten waar jongeren mee moeten ‘dealen’. Voor Marc schrijver werd, was hij onderwijzer. Maar hij heeft er goed aan gedaan zijn rode leraren-pen aan de wilgen te hangen en schrijver te worden. Marc de Bel heeft een indrukwekkende hoeveelheid verhalen geschreven en is een zeer bekende Vlaamse auteur.

Als je een verhaal schrijft, let je er op dat je niet te vaak hetzelfde woord vlak achter elkaar gebruikt. In De katten van Kruisem heeft schrijver Marc de Bel die regel iets te goed gevolgd: bij de namen van zijn personages. Bijvoorbeeld voor het woord ‘opa’ heeft hij in tien zinnen vier verschillende omschrijvingen. En dat is bij alles zo. Voor de lezer vrij irritant: het zijn gesprekken tussen twee personages. Namen of persoonsduidingen mogen best eens herhaald worden, maar het kan ook iets té ludiek worden.

Marc de Bel is een Vlaamse auteur en dat is ook te merken in het taalgebruik. Dat is natuurlijk niet erg, maar het valt op. Soms worden er woorden gebruikt die wij in Nederland niet gebruiken. Dit kan verwarrend worden voor de doelgroep: de jonge lezer vanaf tien jaar.

Hoewel De katten van Kruisem niet per se voelt als chicklit, is de opbloeiende verliefdheid tussen Lana en Joppe wel ongelooflijk aandoenlijk. De rondvliegende vlinders in de buik geven de volwassen lezers een licht gevoel van weemoed naar vroeger en de jonge lezer zin in het leven. Een tijdloos verhaal, dat de jonge lezer zeker zou kunnen aanspreken.

Recensie: De katten van Kruisem – Marc de Bel