Recensie: Naar de rand van de wereld RECENSIE

Recensie: Naar de rand van de wereld – Dirk Weber

“Het blok was een voet hoog, een hand breed en twee vingers dik. De binnenvorm was wit, maar aan drie kanten zat er een bruine, dunne plaat op. Het witte blok bleek geen blok, en wit was het ook niet. Er stonden kleine tekeningetjes in op rechte lijnen over de hele breedte van het wit. (…) ‘Ik weet wat het is!’ zei Otto plotseling. ‘Het is een boek!” – (blz 89)

Na de ‘Chaos’ en de ‘Crisis’ ontstond de Nieuwe Wereld. Het leven zoals wij dat nu kennen is verdwenen en mensen leven in kleine gemeenschappen bij elkaar in primitieve boerendorpjes.
Toen de Crisis eindelijk was afgelopen bedachten de Broeders en Zusters hoe de wereld er voortaan uit zou moeten zien en noemde dit de ‘Kering.’ Om een herhaling te voorkomen besloten zij de toegang tot kennis te ontnemen en terug te gaan naar een tijd waarin samenwerken voorop stond. Kennis is tenslotte macht, en macht betekend ongelijkheid. Op de dag van de ‘Indeling’ krijgen de oudste kinderen te horen wat voortaan hun taak zal zijn in deze samenleving, waarna ze zullen vertrekken naar een nieuw dorp om aan hun opleiding te beginnen.

Abe woont in een klein dorpje en heeft als droom om Rechter te worden. De Rechter zorgt ervoor dat de Zes Afspraken nageleefd worden en er zo geen chaos ontstaat. Als er op de vooravond van de Indeling twee mensen worden verdacht en opgepakt omdat zij verboden kennis hebben gedeeld, besluit Abe om te vluchten. Samen met zijn vrienden, allemaal met verschillende beweegredenen, verlaat hij het dorp. Terwijl ze aan hun achtervolgers proberen te ontkomen reizen ze naar een plaats genaamd ‘Vrijburg’, waar de mensen vrij leven en de kennis voor het oprapen ligt.  

Dirk Weber heeft voor zijn eerdere boeken meerdere prijzen gewonnen, en ook in Naar de Rand van de Wereld weet hij wederom een prachtige sfeer te creëren met simpel taalgebruik. Het boek is hierdoor toegankelijk voor verschillende leeftijden, en door de verschillende lagen is het verhaal interessant voor zowel tieners als jongeren.

Het hoofdpersonage Abe is goed doordacht en je kunt je als lezer makkelijk met hem identificeren. Abe zet zijn vraagtekens bij de nieuwe manier van samenleven, maar omdat hij niet beter weet vindt hij het lastig om zich iets anders voor te stellen. Hij wordt verscheurd tussen zijn gevoel van onrecht en zijn drang naar een vredige samenleving. Zijn tocht naar Vrijburg wordt dan ook overschaduwd door zorgen en een wisselend motief, wat het als lezer ook spannend maakt.

De andere personages (de vrienden van Abe) zijn helaas minder gedetailleerd beschreven en missen soms enige diepgang. Toch zorgt de diversiteit in de groep voor een goede dynamiek en herkenbare, pijnlijke en spannende momenten. Alle kinderen lijken een ander motief te hebben om het dorp te ontvluchten en leveren hun eigen bijdrage aan de overlevingstocht in de wildernis.

Waar Dirk Weber naar mijn mening helaas te kort schiet is in de opbouw van de dystopische wereld die hij beschrijft. Ondanks de goede basis (de opbouw van de nieuwe wereld, de regels van de samenleving etc.) mist het verhaal enige diepgang en vooral geschiedenis. Onderwerpen worden aangestipt maar niet uitgediept, wat veel vraagtekens achterlaat. Hoewel dit voor een snel leestempo zorgt, is het een gemiste kans. Dit maakt het dan ook lastig om je als lezer volledig in het verhaal te verliezen. 

Naar de Rand van de Wereld is een spannend boek voor tieners en jongeren, met een vernieuwende kijk op populaire apocalyptische verhalen. Dirk Weber weet doormiddel van prachtige dialogen en een herkenbare schrijfstijl de lezer mee te nemen in zijn wereld. Ondanks enig gebrek aan diepgang is het zeker de moeite waard om te lezen.

Recensie: Naar de rand van de wereld – Dirk Weber