Recensie: De afdeling RECENSIE

Recensie: De afdeling – Tammy Cohen

Hannah, die het zo goed voor elkaar had met een leuke baan bij een uitgever en een lieve man, belandt in een psychiatrische kliniek nadat ze iets vreselijks heeft gedaan. Hoewel de kliniek haar toevluchtsoort zou moeten zijn, gebeuren er gruwelijke dingen. De dood van twee medepatiënten wordt door de artsen afgedaan als zelfmoord, maar Hannah is ervan overtuigd dat het om moord gaat en gaat daarom zelf op onderzoek uit.

Dat De afdeling geen boeketromannetje is wordt met het eerste hoofdstuk meteen glashelder. De dood van een van de patiënten wordt in het hoofd van Hannah meteen geanalyseerd omdat ze ervan overtuigd is dat het niet om zelfmoord gaat. Dit trekt je aandacht. Echter weet je als lezer niet waarom Hannah in de kliniek terecht is gekomen. Erg langzaam, op sommige momenten net iets te langzaam, kom je als lezer meer te weten over haar gruwelijke daad. Echter is de schrijfstijl van Tammy Cohen zo levendig en boeiend waardoor je gewoon móet weten wat er precies aan de hand is. Er wordt elke keer net genoeg weggegeven om je op het puntje van je stoel te houden.

Langzamerhand kom je meer te weten over het leven van Hannah voor ze werd opgenomen in de kliniek. Bij elke vraag die wordt beantwoord komen er twee nieuwe bij. Tammy Cohen is een ster in het opbouwen van spanning en hoe verder je in het boek komt, hoe gretiger je verder leest. Ook verdient Cohen een schouderklopje voor de fantastische plottwisten in het boek. Niet alle thrillerschrijvers slagen erin om een totaal onvoorspelbaar boek te schrijven, maar Cohen is hier wel succesvol in. Wanneer je denkt te weten hoe het zit, blijkt totaal het tegenovergestelde het geval te zijn. Het verhaal houdt je aandacht continu vast.

De meeste van de korte hoofdstukken worden verteld vanuit het perspectief van Hannah vanuit de eerste persoon of vanuit het perspectief van moeder Corinne vanuit de derde persoon. Zij geven je de grootste kijk op de kwestie en aan de hand van hun belevenissen kom je meer te weten over de gruwelijke daad van Hannah en over hoe dingen eraan toegaan in de kliniek. Maar ook wordt er een aantal hoofdstukken gewijd aan andere karakters, bijvoorbeeld die van therapeut Laura. De hoofdstukken zijn erg kort, maar ze geven kleine hints weg die je alleen maar nieuwsgieriger maken en die je helpen met het oplossen van de ‘wat is er nu precies gaande’-puzzel. Hoewel de hoofdstukken kort zijn, komt Tammy Cohen elke keer weer met een kleine twist of een kleine hint waardoor je het niet kunt laten om nog een hoofdstuk te lezen.

De afdeling is een boek dat je volledig in haar ban houdt. Van het begin tot het einde blijf je geboeid door het vlot geschreven verhaal vol onvoorspelbare plot twists en door de goed opgebouwde spanning lees je het boek in een zit uit. Voor de thrillerliefhebbers is De afdeling de must read van dit jaar.

Recensie: De afdeling – Tammy Cohen