Recensie: Het verhaal van Alice Hart RECENSIE

Recensie: Het verhaal van Alice Hart – Holly Ringland

Alice Hart is negen jaar als haar ouders omkomen in een brand. Ze moet verder leven met een schuldgevoel want eigenlijk droomde ze stiekem dat haar vader door vuur een transformatie kon ondergaan. Een transformatie van een man die zijn vrouw en dochter slaat naar een liefhebbende, zorgzame man. Wanneer ze meegenomen wordt door haar grootmoeder, June, beseft ze dat ze haar moeder en ongeboren broertje nooit meer zal zien. Het verdriet zorgt ervoor dat ze stopt met praten. Aangekomen op Thornfield, de boerderij vol met bloemenvelden die eigendom is van haar grootmoeder, heelt ze langzaam en sluit ze vriendschap met de buurjongen, Oggi. Toch blijft ze met heel veel vragen zitten. Vragen die enkel June kan beantwoorden, maar die antwoordt maar in één taal. De taal van bloemen.

Het verhaal van Alice Hart is een lust voor het oog. Je gaat al genieten nog voor je het boek open hebt geslagen. De cover vol bloemen creëert de verwachting dat het een verhaal wordt waar voornamelijk vrouwen van zullen genieten. Die verwachting blijkt ook terecht. Toch is Het verhaal van Alice bij lange na niet zo zoetsappig als de cover doet vermoeden. Het gevoel dat overheerst tijdens het lezen is eerder feeëriek. Ook al kan het boek waargebeurd zijn en gebeurt er niets magisch, toch lijkt het alsof er een filter over alle pagina’s ligt die ervoor zorgt dat je het verhaal door een waas bekijkt. Alle randen worden wat zachter. Het huiselijk geweld en het verdriet van de personages komt niet zo hard binnen bij de lezer. Misschien is melancholie nog een betere benaming voor wat er tussen de regels huist. Er zit erg veel symboliek verscholen in het boek. Soms heeft die met bloemen te maken, soms met andere delen van de natuur en soms weeft er zich een legende door het verhaal van Alice heen.

Holly Ringland neemt door haar poëtische schrijfstijl de lezer mee naar de wereld van Alice. Het is erg moeilijk om het boek weg te leggen, want zowel het verhaal als de manier waarop het verteld wordt nodigen erg uit om door te lezen. Het is niet zo dat het als een verhaal aanvoelt dat al enkele malen verteld is. Net de verrassende en vernieuwende elementen, zoals de bloemen en de Australische natuur, zorgen ervoor dat je als lezer geboeid blijft. Er zit niet op elke pagina even veel snelheid in het boek, maar dat is zeker niet storend. Een leven is ook niet elke dag even spannend!

Elk hoofdstuk in Het verhaal van Alice Hart begint met een tekening van een bloem en de bijbehorende kenmerken van die bloem. Ook doorheen het verhaal wordt er veelvuldig gesproken over de ‘taal van bloemen’. Floriografie is iets dat ontwikkeld door de vroege Victorianen. Zij stelden boeketten zorgvuldig samen om er een boodschap mee over te brengen. Deze handelingen vinden we ook terug in Het verhaal van Alice. Het grootste verschil is wellicht dat alle bloemen die besproken worden, inheemse bloemen zijn van Oceanië. Vooral de woestijnerwt speelt een grote rol in het boek. De betekenis is dan ook ‘Wees dapper, houd moed’ en dit motto probeert Alice altijd voor ogen te houden.

Het verhaal van Alice Hart is een boek dat realistisch aanvoelt en dat prachtig verteld wordt. Een verhaal dat leest als een droom, waar je niet uit wil wakker worden. Een glimlach speelt om de mond bij de lezer. Een glimlach die trouwens niet altijd uit vreugde voortkomt, maar vaak uit sympathie of zelfs medelijden of soms zelfs uit droefheid. Toch voert hoop en kracht de boventoon. Alice Hart is sterk. Ze is dapper. Ze houdt moed. Net zoals de woestijnerwt in haar taal van bloemen het haar toefluistert.

Recensie: Het verhaal van Alice Hart – Holly Ringland