Recensie: Schaduw van de leeuw RECENSIE

Recensie: Schaduw van de leeuw – Linda Dielemans

Joeni leeft zo’n 28.000 jaar geleden en staat er helemaal alleen voor. Haar stam heeft haar verstoten en ze zwerft over de vlaktes om de mensen die ze verloren is op te sporen. Ze leeft tussen de wilde dieren: mammoeten, rendieren en grottenleeuwen liggen altijd op de loer. Het enige waar Joeni haar kracht uit put, is precies de reden dat ze door haar stam verstoten is: haar dromen. Haar dromen vertellen haar wat er komen gaat en de stamoudste vertelde haar niet te veel in haar dromen te diepen, want dat maakt het alleen maar lastig. Maar wat moet Joeni zonder haar dromen?

Linda Dielemans is naast schrijver ook archeoloog en dat laat ze graag terugkomen in haar boeken. Haar eerdere boeken Zomerwoud en Geestenkrijger zijn beiden voornamelijk om die reden zo goed ontvangen, naast dat ze bekend staan als sterke, goed geformuleerde verhalen. Voor Schaduw van de leeuw raakte Dielemans geïnspireerd door oude grottekeningen.

Schaduw van de leeuw is prachtig vormgegeven. De omslag springt in het gezichtsveld en de lay-out aan de binnenkant mag er ook zijn, want bij elk begin van een hoofdstuk zijn er grottekeningen toegevoegd die passen bij het verhaal. Dit werkt fijn, omdat het onderwerp voor veel kinderen niet meteen zal aanspreken. Geschiedenis wordt vaak – ten onrechte! – als ‘saai’ bestempeld door de doelgroep van dit boek (10+ jaar). Door deze kleine details springt het boek er goed uit.

Het voordeel is dat als de doelgroep hierdoor het boek oppakt, het meteen verkocht zal zijn. Joeni is een personage waar je je goed in kunt vinden en ze maakt een enorme ontwikkeling door in het boek. Van jong, klein meisje, compleet verlaten op de vlaktes, neemt ze je mee op een reis vol avontuur tot ze een sterkte vrouw wordt. Haar dromen maken haar interessant en mysterieus en dat geeft net wat meer dimensie aan het verhaal.

De schrijfstijl van Dielemans is prettig en goed te volgen, al is het misschien nog wat lastig voor een kind van 10. Wel zorgt ze er voor dat je door het boek heenvliegt en dat je het niet meer los kunt laten. Het is ontroerend en spannend tegelijk, de avonturen die Joeni meemaakt. De gebeurtenissen zijn vaak wat heftig beschreven, wat verschillende emoties kan oproepen. Buiten hoe het verhaal zelf in elkaar zit, is het ook nog eens een leerzaam boek. Zonder dat je het in de gaten hebt, leer je veel over de rituelen en het leven van 28.000 jaar in het verleden. Een manier om de kinderen onbewust toch nog aan de geschiedenisles te krijgen, dus.

Dielemans heeft met Schaduw van de leeuw bewezen dat geschiedenis niet saai hoeft te zijn. Ze heeft een levendig, spannend en meeslepend verhaal op papier gezet en het kan niet anders dan dat de lezer gek wordt op Joeni. Het verhaal is goed doordacht en voor zover bekend ook nog eens historisch correct, dus er mag zeker gezegd worden dat dit jeugdboek veel meer biedt dan alleen maar een avonturenverhaal.

Recensie: Schaduw van de leeuw – Linda Dielemans