Recensie: Aan de oever van de seine RECENSIE

Recensie: Aan de oever van de Seine – Jennifer Robson

De jonge lady Helen probeert te herstellen van een gebroken hart én een ernstige ziekte. Omdat ze niets liever wil dan breken met het milieu waarin ze is grootgebracht, besluit ze om een nieuw leven op te bouwen als kunstenaar. En waar kan dat beter dan in het bruisende Parijs van de jaren twintig?

Te midden van pittoreske straatjes en prachtige kunst ontmoet ze nieuwe mensen, die niets van haar verleden weten. Een van hen is de knappe Sam Howard, correspondent voor de Chicago Tribune en beschadigd door de gruwelen van de Eerste Wereldoorlog. Net als Helen probeert ook Sam het verleden achter zich te laten.

Aan de oever van de Seine is het betoverende verhaal van een vrouw die zelf wil bepalen hoe ze haar leven leidt, in een tijd waarin dat niet vanzelfsprekend is.

Yes! Dit is nog echt zo’n boek waar ik op zat te wachten: Aan de oever van de Seine is romantisch, bevat erg veel positiviteit, speelt zich af in een moeilijke tijd voor vrouwen en heeft een hoog gehalte van overlevingsdrang.

Laat ik gelijk met de deur in huis vallen: mijn enige puntje van kritiek is dat de vertaling erg ouderwets is. Ik vraag me af of dat bewust is gedaan, zodat het bij het verhaal past dat zich natuurlijk ook in de jaren 20 afspeelt. Denk aan woorden als ‘per slot van rekening’ etc. Ook de grammaticale fouten zoals hen/hun komen regelmatig voor.

Ik moet wel bekennen dat Aan de oever van de Seine verder een pareltje is. Het karakter van hoofdpersonages Helena is ijzersterk: wat een krachtige vrouw. Ze doet alles, echt alles om haar eigen dromen te realiseren, ook al heeft haar status een deukje gekregen door haar verbroken verloving. Ze leeft haar doelen na en dit in een tijd waarin dit zeker niet gebruikelijk was. Bewonderenswaardig.

Jennifer Robson start Aan de oever van de Seine met een hoofdstuk dat indruk maakt en je zeker bijblijft: de dan 27-jarige Helena is ernstig ziek en ze hoort haar ouders met de dokter praten. Conclusie: ze zal binnenkort overlijden. Het tweede hoofdstuk start een jaar later, met de standvastige Helena die dan nog steeds leeft en iets van haar leven wil maken. Een mooie boodschap dus.

Aan de oever van de Seine is het boek dat je moet lezen. Robson laat je zien dat ook in de jaren 20 vrouwen hun eigen weg konden kiezen. En natuurlijk sluit zij af met een bijzonder mooi einde. Ik wil meer van deze schrijfster!

Recensie: Aan de oever van de Seine – Jennifer Robson