Recensie: De groepering RECENSIE

Recensie: De groepering – Astrid Witte

In de toekomst heb je veel positieve ontwikkelingen, maar ook een aantal negatieve. Althans, dat denken een aantal mensen. Wil je je leven zo lang mogelijk rekken of is er schoonheid in overlijden? Deyno is al langer bezig met deze vraag. Toch gaat hij pas echt op in dit morele dilemma wanneer hij een heel leuk meisje ontmoet die hier ook mee bezig is. Ambar is lid van LALD, Live and Let Die. Ze sleurt Deyno mee naar de bijeenkomsten, maar staat hij wel echt achter de motieven van LALD? Wat is waarheid, wat is goed en wat is rechtvaardig? Je leest het in De groepering.

Astrid Witte schrijft De groepering om je aan het denken te zetten. Is het inderdaad zo positief wanneer alle kwalen van de wereld nu worden gestopt? En welke nieuwe problemen komen er dan? Mochten we inderdaad ouderdom kunnen vertragen dan is het heel realistisch dat tieners (en anderen) over een tijdje allemaal met deze vragen rondlopen. Een nieuwe generatie met hele nieuwe problemen. Het is leuk hoe Astrid Witte op een laagdrempelige manier een vrij diep onderwerp bespreekbaar kan maken. Iedereen kan dit boek lezen en nadenken over een onderwerp wat normaal nooit in ze op gekomen zou zijn. Deze persoonlijke stijl komt in meerdere boeken van haar terug.

De groepering leest lekker weg, ook als je niet houdt van diepzinnig geneuzel. Aan het begin moet je wennen aan alle hightech termen maar later merk je dit amper meer op. Ergens mist het de meerdere dimensies die dit soort boeken vaak zo interessant maken. Mogelijk had Astrid Witte het verhaal en de karakters meer diepgang kunnen geven wanneer ze het boek langer had gemaakt. Aan de andere kant zou dit misschien zorgen dat juist het lichte en simpele karakter van het boek wordt verminderd, waardoor het zijn grootste kracht verliest.

Je verbindt je gedeeltelijk met de hoofdpersoon. Deyno’s karakter is heel realistisch omschreven, niet iemand die alleen goede of slechte dingen doet maar een beetje van beide. De gedachten van Deyno zijn herkenbaar voor een tiener: wat vind ik belangrijk versus wat vind ik vooral nu heel leuk. De aantrekkingskracht van een groep en de spanning van de grens opzoeken zijn dingen die veel jongeren bezig houden. Daarom past De groepering goed in de categorie Young Adult. Toch houden we vaak meer van de extremen: de held en de boosdoener. Dit zorgt dat Deyno niet het personage is die je bij blijft nadat je het boek dicht hebt gedaan.

Dan moet er echt nog wat worden gezegd over de kaft. Je kunt een doodskist zien, maar ook het leven van de vogels. De hoge technische gebouwen en de vonken van het vergaan daar van. Een mooie grafische omschrijving van de twee kanten van het leven. De illustratie is erg goed passend bij dit boek.

Kortom; een leuk boek wat je tot nadenken stemt, maar waar meer uit gehaald had kunnen worden.

Recensie: De groepering – Astrid Witte