Recensie: Op reis met Mary Poppins RECENSIE

Recensie: Op reis met Mary Poppins – Hélène Druvert

In de Kersenboomlaan wonen Michael en Jane. Soms gaat Mary Poppins er eventjes heen. Dan dwalen ze door Londen of duiken ze in zee. Ze vliegen zelfs de nacht in, ga je met ze mee? Op reis met Mary Poppins is een prachtig vervaardigd eerbetoon aan het werk van Pamela Lyndon Travers, met bijzondere en zeer gedetailleerde uitsneden door Hélène Druvert.

Als je Op reis met Mary Poppins voor het eerst in handen hebt, verbaast de prachtige buitenkant van het boek je. De omslag is magisch, met haar zwart-witte afbeelding van Mary en de kinderen. De uitgesneden vorm in de hard cover rondom de vliegende Mary nodigt de lezer uit om de bladzijde om te slaan om verder door het boek te bladeren. Maar ook de manier van binden mag niet aan het oog voorbij gaan. Op reis met Mary Poppins is gebonden op een originele manier met een bijzondere boekrug – eentje die stijlvol en toch modern op de boekenplank zal staan.

Als je het boek vervolgens doorgaat, vergeet je haast de stukjes tekst te lezen. Je wordt afgeleid door de magische tekeningen en uitsneden van Druvert. De aankoopprijs van twintig euro is het al waard dankzij enkel de uitsneden. Ze zijn gedetailleerd en om bij weg te dromen, terwijl je er met de toppen van je vinger overheen glijdt. Deze sprookjesachtige prenten zie je niet vaak in prentenboeken.

De uitsneden zijn onwijs kwetsbaar. Het is daarom gedurfd dat kinderen als doelgroep is gekozen voor dit kunstwerk van Druvert. Als volwassene moet je al voorzichtig zijn de pagina’s niet te beschadigen, laat staan dat je het boek op een gevaarlijke kinderschoot legt. Er kunnen dus vraagtekens gezet worden of Op reis met Mary Poppins praktisch is als prentenboek.

Wellicht was de kwetsbaarheid de reden om de doelgroep van Op reis met Mary Poppins kinderen vanaf zeven jaar te laten zijn, want aan het verhaal op zich ligt het niet. Mary komt terug bij Michael en Jane en neemt ze mee op reis. Echter, de woorden zijn niet gekozen om door een zevenjarige zelf gelezen te worden. Lange woorden als ‘fonkelend’ en ‘Buckingham Palace’ zijn wat te hoog gegrepen voor een leerling van groep vier. Ook is het lettertype wat aan de kleine kant. Kortom: het publiek dient te worden voorgelezen. Maar de plot is saai, oninteressant en bovenal onrealistisch. Het publiek wordt niet uitgedaagd mee te gaan op reis, want de reizen zijn maar van korte duur en volgen elkaar te snel op. Mary neemt de twee kinderen out of the blue mee op een regulier uitstapje naar Londen en gaat naar de bodem van de zee. Maar waarom? Vervolgens eindigt de reis abrupt. De plot lijkt gewoon een goedkoop, simpel extraatje op het originele verhaal.

Samengevat: Het zijn Druverts prenten, uitsneden en het algemene ontwerp van het boek die Op reis met Mary Poppins als eerbetoon aan het werk van Pamela Lyndon Travers maken. De plot daarentegen valt tegen en is te karig.

Recensie: Op reis met Mary Poppins – Hélène Druvert