Recensie: Tegenstroom RECENSIE

Recensie: Tegenstroom – Jackie van Laren

Martin Freriks voelt zich thuis op het eiland waar zijn zus Wende sinds een jaar woont. Tot grote ergernis van zijn vriendin Gwen, die niets heeft met de Wadden. Dat is trouwens niet de enige reden dat Martin twijfelt aan hun relatie, helemaal nu Gwen zwanger is. Had hij er niet al veel eerder een punt achter moeten zetten? Na een heftig weekend neemt Martin een drastisch besluit. Hij verhuist tijdelijk naar een van de vakantiehuisjes bij strandtent Grote Vis om even tot rust te komen. Maar dan besluit Wende een groot feest te organiseren, waarvoor ze Martins jeugdliefde Elodie uitnodigt. Tegelijkertijd duikt Mandy op, een ex van Vincent, die inmiddels gelukkig is met Milena. Door alle drukte moet Martin sneller beslissingen nemen over de richting van zijn leven dan hij gedacht had.

Deel vier in de Eilandliefde-serie, Tegenstroom, gaat over Martin Freriks, de broer van Wende, hoofdpersoon van deel een. Daarmee geeft Jackie van Laren haar serie een passend einde, terug bij de familie die in boek één nieuw was op het Waddeneiland. Ondertussen is er een jaar verstreken, dat wij als lezers hebben mogen meebeleven door de ogen van twee vrouwen en twee mannen. Als trouwe volger van de serie heb je de personages inmiddels in je hart gesloten, en weet je zonder verdere toelichting wat ‘hmm’ betekent en bij wie de meest ingewikkelde woorden vandaan komen. Het is fijn nog een laatste keer deel van de vriendengroep rond strandtent Grote Vis uit te mogen maken.

De nieuwe personages zijn daarmee bijna een overbodige toevoeging aan de serie. Tegenstroom is dan ook niet de klapper waarmee je zou hopen dat we het eiland zouden verlaten. De magie van Van Laren lijkt een beetje uitgewerkt, ze begint in herhaling te vallen. Ondanks dat Martin wel zijn eigen verhaal heeft, heeft hij niet echt zijn eigen stem, in tegenstelling tot de hoofdpersonen in de vorige boeken. Ook hij gaat duidelijk zijn plekje op het Waddeneiland vinden met een leuk meisje, al moeten ze natuurlijk wat hindernissen en twijfels overwinnen. En stiekem vraag je je af hoe het mogelijk is dat er weer mensen toegevoegd kunnen worden aan de loonlijst van een strandtent…

Toch gebeurt er ook in Tegenstroom weer voldoende om je tot de laatste pagina geboeid te houden. Van Laren mag dan meer van hetzelfde bieden, ze weet het nog altijd goed leesbaar te presenteren. Knap is ook hoe haar verhaal, dat begon als Facebookserie, in vier boeken steeds verder groeide wat betreft diepgang en de ontwikkeling van personages. Het is dan ook verdrietig afscheid te moeten nemen van Axel, Wende, Vincent, Milena, Cam, Mayke, Martin en Mandy. Maar het is goed zo, het is mooi geweest.

Recensie: Tegenstroom – Jackie van Laren