Recensie: Van elk waarheen bevrijd RECENSIE

Recensie: Van elk waarheen bevrijd – Thierry Baudet

Philippe Gautier is een lesgevende cellist. Op een dag ontvangt hij een ansichtkaart van zijn grote liefde, de vrouw met wie hij twintig jaar samen was en twee kinderen kreeg. In het hedendaagse Parijs overdenkt Philippe zijn geschiedenis met zijn grote liefde én de idealen van zijn generatie. Daarnaast is er ook nog zijn passie, de muziek. Die passie vindt hij terug in de jonge Davide. Maar deze hopeloze verliefdheid op zijn jonge leerlinge zal uitmonden in een hartverscheurende ontknoping.

Het is jammer dat in Van elk waarheen bevrijd de politieke mening van Baudet zo nadrukkelijk aanwezig is. Het is niet erg dat een schrijver zijn politieke overtuiging op een bepaalde manier verwerkt in zijn boek, maar in dit geval ligt het er erg dik op. Het hoofdpersonage in het boek wordt bediend door een donkergekleurde man uit Senegal. Hij erkent aan zichzelf dat zijn negatieve blik op immigranten niet in alle gevallen waar is, blijkbaar zijn er ook buitenlandse mensen die zich voegen naar onze samenleving. In sommige gevallen zullen deze stellingen, die meestal vanuit het niets komen en alleen maar dienen als politieke propaganda voor Baudets ideeën, als irriterend ervaren worden door de lezer. Het is niet per se de inhoud van de stellingen, maar het is de overdreven manier waarop deze opgedrongen zijn aan het verhaal.

Baudet heeft duidelijk zijn muzikale achtergrond gebruikt als inspiratie. Vele componisten passeren de revue, samen met een mening over hun werk. Daarnaast is Philippe een muziekdocent en de lezer wordt meegenomen naar zijn muzieklessen waar de muzikale termen de lezer om de oren vliegen. Voor iemand die muzikaal geschoold is zal het zeker interessant zijn, maar andere lezers slaan dit soort stukken eerder over. Het geeft geen extra dimensie aan het verhaal, omdat er niets uitgelegd wordt. Baudet gaat er vanuit dat zijn lezers muzikaal geschoold zijn en de terminologie kent.

Ondanks dat de uitvoering van het verhaal te wensen overliet, is Van elk waarheen bevrijd toch een snelle read. Het boek bevat 136 pagina’s en door de schrijfwijze met korte zinnen is het boek binnen een dag uit te lezen. Een pluspunt in het verhaal was de setting in Parijs. De lezer waande zich even in het heerlijke Frankrijk door de treffende omschrijving van het leven daar.

Van elk waarheen bevrijd is niet wat het had moeten zijn. Filosofisch bedoelde zinnen komen niet bij de lezer aan, de politieke ideologie ligt er te dik op en het verhaal zelf bevat weinig pit. Baudet wilde teveel in 136 pagina’s drukken, waardoor het allemaal vlak blijft. De lezer ontwikkelt geen emotionele connectie met de hoofdpersonen, waardoor het een neutrale beleving blijft.  

Recensie: Van elk waarheen bevrijd – Thierry Baudet