Recensie: Weerzien in Italië RECENSIE

Recensie: Weerzien in Italië – Eva de Wit

Weerzien in Italië is een zomerse roman van Eva de Wit. Eerder al schreef Eva de Wit twee boeken over Frankrijk, deze zomer neemt ze ons mee naar Italië. 

In Weerzien in Italië is de moeder van Dani en Lucia dementerend en doet door de Alzheimer uitspraken over het verleden die vragen oproepen bij haar dochters. Zo deelt ze met haar dochters dat Lucia’s vader niet degene is die ze hen altijd voor heeft gehouden. Een DNA-test die de zussen doen bevestigt dit verhaal. De meiden vertrekken, gewapend met oude brieven en een fotoboek, naar Italië op zoek naar de biologische vader van Lucia. Op hun reis naar Italië ontmoeten ze nieuwe vrienden, oude vrienden en jagen ze mensen tegen zich in het harnas. Ze belanden in Frankrijk en meer en meer lijkt het erop dat hun moeder het nooit zo nauw heeft genomen met de waarheid.

De hoofdpersonages worden door de Wit goed uitgewerkt. Met name hun persoonlijkheden en de verschillen en overeenkomsten tussen de zussen worden op een prettige manier in beeld gebracht. De gedachten van beide zussen geleiden je door het verhaal. De afwisseling tussen de twee is helder en goed te volgen. De spanningsopbouw door deze wisselingen van verteller zorgen ervoor dat je door blijft lezen. Dit wordt ondersteund door het verhaal die, ondanks dat het feelgood is, een paar leuke plottwists blijkt te hebben.

Ook de omgeving laat zich goed spreken. Van de kleine rode Fiat 500, zonder airconditioning, van Dani tot het kasteel in Italië waar de meiden hun zoektocht starten. Tot de omgeving in Frankrijk waar ze hun zoektocht voortzetten. Het kost weinig moeite om je er een voorstelling bij te maken. En als je bekend bent met de plaatsen die omschreven worden in het boek is het een feest der herkenning. Eva de Wit maakt hier handig gebruik van de kennis en het verbeeldingsvermogen van haar lezers.

Weerzien in Italië begint met een dilemma waarop een antwoord gevonden en gegeven moet worden door de hoofdpersonages. Het plot ontwikkelt zich sterk door de gepaste hoeveelheid informatie die je als lezer tegelijk te verwerken krijgt. Echter voelt het einde van het boek wat geforceerd. Het gehele boek omvat een tijdspanne van een jaar, waarbij de laatste paar hoofdstukken ietwat afgeraffeld voelen om zo het einde snel te kunnen vertellen. Hier had best wat meer ruimte voor genomen mogen worden. Een paar extra pagina’s in dit fijne boek had echt geen probleem geweest.

Eva de Wit schrijft met Weerzien in Italië een zonnige roman over familie en romantiek. Een heerlijk feelgoodboek voor elk moment van het jaar. Een wegdromer die je het gehele jaar met een glimlach naar de Middellandse Zee laat verlangen.

Recensie: Weerzien in Italië – Eva de Wit