• onze waardering

Recensie: Heimwee naar bloed RECENSIE

Recensie: Heimwee naar bloed – Dario Correnti

Een stadje in het noorden van Italië wordt opgeschrikt door een aantal moorden. De lijken van de slachtoffers zijn gruwelijk toegetakeld en de moordenaar laat telkens een mysterieuze, in bloed geschreven boodschap achter: ViVe.
Twee journalisten, Marco Besana, een oude rot, en de jonge, onhandige Ilaria Piatti, besluiten de moorden te onderzoeken. Ilaria is ervan overtuigd dat de moordenaar een copycat is die zich laat inspireren door Vincenzo Verzeni, de eerste Italiaanse seriemoordenaar. Verzeni, bijgenaamd "de vampier van Bergamo”, werd in de negentiende eeuw veroordeeld voor de moord op twee vrouwen en de aanranding van zes andere, waarbij hij hen beet en hun bloed dronk.
Wat hebben deze nieuwe moorden te maken met een seriemoordenaar die al een eeuw dood is? De twee journalisten storten zich op de zaak, maar worden van alle kanten tegengewerkt. Zullen zij in staat zijn om deze zaak op te lossen voor er opnieuw een slachtoffer valt?

Wat anders is in Heimwee naar bloed dan in andere thrillers en crime boeken, is dat het boek vanuit het oogpunt is geschreven van journalisten  en niet van de politie. Normaal als er een moord is gepleegd dan lees je hoe de politie of een rechercheur de moord onderzoekt, aanwijzingen op de plaats delict probeert te vinden en de moordenaar probeert op te pakken en te arresteren. Hier is het net wat anders. De journalisten die we volgen, Marco Besana en Ilaria Piatti, proberen juist als eerste de scoop over de seriemoordenaar te schrijven. Deze insteek is leuk en verfrissend en werkt opvallend goed. Ook zij gaan onderzoek doen naar de moordenaar, maar gebruiken hiervoor andere middelen omdat ze natuurlijk niet over dezelfde middelen als de politie beschikken. Normaal erger ik me vaak aan journalisten in crime boeken omdat ze overal hun neus in steken en hierdoor soms ongevraagd informatie verspreiden. Nu merkte ik juist dat ik hoopte dat ze als eerste het nieuws konden brengen. Dit contrast met wat je normaal leest is erg tof.

Wat ook een heel leuk aspect in Heimwee naar bloed is, is dat de allereerste seriemoordenaar van Italië, Vincenzo Verzeni, een belangrijke rol speelt. Hij wordt ook wel de Vampier van Bergamo genoemd. Als je deze naam even snel op Google intypt dan kom je er al snel achter dat deze seriemoordenaar echt bestaan heeft. Dit geeft toch wel een extra, bijna realistische wending aan het verhaal. Daarnaast zijn de twee hoofdpersonen allebei even boeiend om over te lezen. Allebei hebben ze dingen in het verleden meegemaakt of hebben persoonlijke problemen in het heden wat ze realistische en rauwe karakters maken. De dynamiek tussen hen is erg goed en interessant om over te lezen. Ze maken gedurende het boek ook daadwerkelijk een transitie door. In het begin vindt Besana Ilaria vooral irritant en heeft hij niet zo’n hoge pet van haar op. Ze komt niet snel to the point en haar kledingkeuze is niet bepaald iets om over naar huis te schrijven. Maar langzaamaan ontdooit hij voor haar en merk je dat hij inziet hoe goed ze als journalist is. Deze ontwikkeling is niet alleen geloofwaardig maar ook mooi om te zien.

Ondanks dat de twee hoofdpersonen goed uitgewerkt zijn kan dat niet altijd gezegd worden over de bijpersonen. We krijgen te maken met meerdere verdachten, meerdere slachtoffers en meerdere getuigen en het is soms een puzzel om te onthouden wie wie ook alweer was. Dit komt deels doordat het allemaal Italiaanse namen zijn en we niet per se daaraan gewend zijn, maar ook komt dit doordat sommige karakters maar een paar zinnen aan bod komen of even snel genoemd worden en er dan van de lezer wordt verwacht dat hij de namen onthoudt. Hier had iets meer aandacht aan besteed kunnen worden, want soms ben je als lezer het spoor bijster wat de personages betreft.

Heimwee naar bloed is over het algemeen vlot geschreven met korte hoofdstukken. Gemiddeld heeft een hoofdstuk 3 pagina’s, waardoor het boek heel snel doorleest. Op een gegeven moment, op ongeveer driekwart van het verhaal kakt het boek een beetje in. De journalisten zijn er vrij zeker van dat ze de dader hebben weten te achterhalen, maar het duurt vrij lang voor ze daarna echt actie gaan ondernemen. Op dit punt verloor het boek wel een beetje de aandacht van de lezer. Gelukkig weet Heimwee naar Bloed wel spannend te eindigen, alleen helaas miste ik hier nog wel de plotwending waar ik op had gehoopt.

Heimwee naar bloed is een thriller die vanuit een ander oogpunt dan normaal geschreven is, omdat we dit keer meelezen vanuit de journalisten en niet vanuit de politie. Dit is een tof gegeven dat erg goed werkt in dit verhaal. Voeg daar nog een seriemoordenaar aan toe die echt bestaan heeft en je hebt een paar hele goeie ingrediënten voor een thriller. Persoonlijk vond ik het jammer dat het boek op een gegeven moment iets inkakte en dat er geen grote plottwist in het verhaal zit, maar Heimwee naar bloed krijgt van mij alsnog 4 hartjes.

Recensie: Heimwee naar bloed – Dario Correnti

Heimwee naar bloed

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Een stadje in het noorden van Italië wordt opgeschrikt door een aantal moorden. De lijken van de slachtoffers zijn gruwelijk toegetakeld en de moordenaar laat telkens een mysterieuze, in bloed geschreven boodschap achter: ViVe.

    Twee journalisten, Marco Besana, een oude rot, en de jonge, onhandige Ilaria Piatti, besluiten de moorden te onderzoeken. Ilaria is ervan overtuigd dat de moordenaar een copycat is die zich laat inspireren door Vincenzo Verzeni, de eerste Italiaanse seriemoordenaar. Verzeni, bijgenaamd 'de vampier van Bergamo', werd in de negentiende eeuw veroordeeld voor de moord op twee vrouwen en de aanranding van zes andere, waarbij hij hen beet en hun bloed dronk.

    Wat hebben deze nieuwe moorden echter te maken met een seriemoordenaar die al een eeuw dood is? De twee journalisten bijten zich vast in de zaak, maar worden van alle kanten tegengewerkt. Zullen zij in staat zijn om deze zaak op te lossen voor er opnieuw een slachtoffer valt?

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen