Recensie: Niet verder vertellen RECENSIE

Recensie: Niet verder vertellen – Roz Nay

Angela zit op het politiebureau. Ze wordt vastgehouden omdat ze de hoofdverdachte is in de verdwijningszaak rondom Saskia Parker, de vrouw van haar grote liefde HP. Ze vertelt de hele geschiedenis van haar en HP aan rechercheur Novak. HP en zij waren soulmates en later ook geliefden, tot Angela wegging om te studeren in Oxford. Hun relatie werd moeizaam en HP leerde Saskia kennen. Toch probeerde Angela onderdeel te blijven van HP’s leven, maar deed ze dit uit jaloezie, haat of vriendschap? Rechercheur Novak is er van overtuigd dat Angela weet waar de vermiste Saskia is, maar is dat ook zo?

Een grote flashback, waarbij je af en toe naar het heden wordt gekatapulteerd. Of omgekeerd, een klein beetje hedendaagse tijd die wordt doorspekt met grote stukken flashback. De structuur van Niet verder vertellen weerspiegelt goed de mentale staat van hoofdpersonage Angela want die leeft namelijk ook nog grotendeels in het verleden. Haar band met HP blijft haar leven overheersen. Ze zit vast in dat gevoel en kan niet omgaan met de ‘nieuwe’ situatie waarin HP een andere vrouw heeft. Dit element overheerst het boek. Elke pagina gaat gedrenkt in een gevoel van onmacht, een gevoel dat je de klok wil terugdraaien naar het moment waarop het ‘mis’ ging en het gevaar dat schuilt als zo een gevoel gaat woekeren en omslaat in haat.
De geschiedenis wordt chronologisch verteld, dus het is voor de lezer altijd helder wat er gebeurd is. Behalve datgene wat er met Saskia is gebeurd. Dat blijft een geheim tot op het einde.

De vermissing van Saskia is hét spanningselement van het verhaal. Toch kan je je tijdens het lezen afvragen of dat voldoende is om Niet verder vertellen als thriller te bestempelen. Is het niet eerder een psychologische roman?

Een hoofdpersonage bezorgt de lezer altijd een bepaald gevoel. Dat gevoel kan veranderen doorheen het boek. Angela is daar een goed voorbeeld van. Waar je je als lezer eerst aangetrokken voelt tot haar, slaat dat halverwege het boek om naar medelijden en later naar een soort afschuw. Is ze gek? En wat gaat haar onstabiele mentale toestand teweeg brengen? Zal ze alleen zichzelf in het verderf storten of neemt ze anderen mee in haar val?
Angela is, in tegenstelling tot de andere personages in dit verhaal, redelijk goed uitgewerkt. Dat komt mede omdat je het verhaal ook vanuit haar oogpunt verteld krijgt. De andere personages lijken te dienen als opvulling voor het verhaal dat draait rond Angela en HP. Toch komt HP nooit erg goed uit de verf. Hij blijft oppervlakkig en dat is erg jammer.

Wil je een uitgebreid plot en goed uitgewerkte personages? Dan is Niet verder vertellen geen boek voor jou. De eenvoudige verhaallijn en de minimale uitwerking van de nevenpersonages zorgen voor een vrij oppervlakkig aandoend boek dat nergens écht grip krijgt op de lezer. Roz Nay schrijft in een vlotte taal en je hebt het boek ook binnen een enkele uren uitgelezen. Geen hoogvlieger, wel een leuk tussendoortje.

Recensie: Niet verder vertellen – Roz Nay