Recensie: Wonder Wout onder hoogspanning RECENSIE

Recensie: Wonder Wout onder hoogspanning – Rob Vangansewinkel

Wout Winters is op het eerste gezicht een heel normale jongen. Samen met zijn vrienden Timo en Quinten kijkt hij uit naar de zomervakantie die voor hen ligt. Dat wordt weer heerlijk genieten met zijn drieën. Toch gebeurt er aan het begin van hun vakantie iets bijzonders. Wout ontdekt dat hij zijn superkrachten weer terug heeft, alleen kan hij dit keer elektriciteit beïnvloeden in plaats van voorwerpen bewegen met zijn gedachten. Tegelijk met de terugkeer van zijn krachten, duikt ook zijn oude vijand Boris Bulders weer op. En wat nog veel verontrustender is… er lijken ook robots door de lucht te zweven die het weer beïnvloeden…

Verhalen over superhelden doen het altijd goed. Zeker als die superheld een normale jongen met een normale familie en normale vrienden lijkt te zijn. Het leuke aan Wonder Wout onder hoogspanning is dat ook de vrienden van onze grote held een belangrijke rol spelen. Ze lossen de problemen op als een echte drie-eenheid en daarmee maakt auteur Rob Vangansewinkel het aan alle (jonge) lezers duidelijk: als je een groot probleem wil overwinnen, kan je beter samenwerken! Het is erg duidelijk dat Wonder Wout het in dit boek niet kan winnen van de slechteriken als grappenmaker Timo en knappe kop Quinten hem niet helpen.

Wonder Wout onder hoogspanning is het tweede boek over Wout Winters en zijn superkrachten. Het is een aanrader om het eerste boek, Wonder Wout – De strijd om de steen, gelezen te hebben. Er wordt immers maar erg kort informatie gegeven over dit eerste deel en dat leidt toch tot wat vraagtekens tijdens het lezen. Want wie is nu Gilbert en wat voor rol heeft die gespeeld in het eerste boek.

De personages in Wonder Wout onder hoogspanning hebben elk hun eigen kwaliteiten en zijn erg herkenbaar neergezet. Wout is de jongen met de superkrachten, Timo is de grote mond die niks serieus lijkt te nemen en Quinten is een genie op technisch vlak. Het trio kent elkaars kwaliteiten (én zwakke punten) en ze werken daardoor erg goed samen.
De slechteriken in het verhaal zijn opgedeeld in twee kampen en daardoor krijg je steeds afwisseling van de partijen die tegenover elkaar komen te staan. Het geeft een leuke dynamiek en zorgt voor wat meer ‘uitdaging’ tijdens het lezen.
De personages zijn ten allen tijde goed herkenbaar en ook hun (soms kwade) opzet is van kilometers afstand te ruiken. Dat zorgt deels voor wat voorspelbaarheid, maar voor de jonge lezers zitten er zeker meer dan genoeg verrassingselementen nog in het boek verstopt.

De schrijfstijl is vlot leesbaar en zal prima bevallen bij de leeftijdscategorie rond tien jaar, of iets ouder. De heldere taal en goede woordkeuze zorgt ervoor dat er geen verwarring optreedt tijdens het lezen en neemt de jonge lezers helemaal mee in het verhaal. Dat verhaal staat voorop en de schrijfstijl is het doel om dit zo spannend mogelijk te maken. In die opzet slaagt auteur Vangansewinkel prima.

De paginavullende illustraties van Chris Vosters zorgen voor een duidelijk beeld bij de woorden. Het boek staat er zeker niet vol mee, maar af en toe zorgen ze voor wat afwisseling tijdens het lezen. Vooral de cruciale scènes uit het boek worden afgebeeld en zo wordt er nog meer accent gelegd op die momenten.

De spanning en de heldere taal zorgen ervoor dat Wonder Wout onder hoogspanning een erg aangenaam boek is om te lezen. Toch rest de vraag of het een verhaal is dat in het geheugen gegrift zal staan na het dichtslaan van het boek. Op die vraag zal het antwoord van persoon tot persoon wat variëren, maar over het algemeen moet er toch een beetje gevreesd worden voor de houdbaarheid in het geheugen van de lezers. Dat neemt niet weg dat veel jonge lezers erg zullen genieten van de avonturen van Wonder Wout en zijn compagnons.

Recensie: Wonder Wout onder hoogspanning – Rob Vangansewinkel