Recensie: 1968 RECENSIE

Recensie: 1968 – Jan Guillou

Eric Letang is een net afgestudeerde advocaat die het socialisme een warm hart toedraagt. Hij komt uit een rijke familie waarin helaas ook veel strijd is rondom erfenissen. In 1968 zet hij zijn eerste stappen in zijn carrière en probeert hij samen met neef Henning de familiebanden weer wat aan te halen. En dit allemaal in een tijd waarin de Tweede Wereldoorlog nog vers in het geheugen ligt en er veel wantrouwen is ten opzichte van al te linksdenkenden.

Schrijver Jan Guillou weet met 1968 op een zeer aangename wijze een stuk geschiedenis weer te geven zonder dat de lezer in de gaten heeft dat hij geschiedenis leert. Door het verhaal af te laten spelen in zowel Duitsland, Tsjecho-Slowakije en natuurlijk Zweden verbreed hij de te geven informatie en maakt hij het meer levend. Bijvoorbeeld door Eric naar Praag te laten gaan kort voordat de Sovjet Unie daar binnenvalt. Maar ook door de onmogelijke liefde tussen Eric en Gertrude laat hij zien hoe gesloten de grenzen in die tijd eigenlijk nog waren. Zelfs binnen West Europa. Doordat hij dit de lezer door de ogen van Erik laat zien is het veel gemakkelijker om in te leven en te begrijpen hoe het leven toen was.

In het begin kost het even moeite om in het verhaal te komen vanwege de grote hoeveelheid informatie die op je af komt en alle familiebanden die nog niet helemaal duidelijk zijn. De stamboom aan het begin van het boek is hier wel helpend in. Het is knap hoe Guillou de lezer redelijk snel weet bij te praten en een band laat krijgen met hoofdpersoon Eric. 1968 is alweer het zevende deel van De grote eeuw serie over de familie Lauritzen. Het is heel goed apart te lezen van de rest doordat belangrijke informatie uit eerdere delen herhaald wordt. Maar niet zo uitgebreid dat het storend is als je eerdere delen al hebt gelezen.

De schrijfstijl van Jan Guillou is erg prettig. Het kost weinig moeite om het verhaal te lezen en hij weet de lezer snel te binden aan de hoofdpersoon. Dit maakt 1968 een zeer aangenaam boek om te lezen en maakt erg nieuwsgierig naar de andere delen van De grote eeuw.  Maar zeker ook naar de andere boeken van Jan Guillou zoals de spionagereeks Coq Rouge en zijn trilogie over tempelier Arn Magnusson.

Recensie: 1968 – Jan Guillou