Recensie: Het meisje dat bleef leven RECENSIE

Recensie: Het meisje dat bleef leven – Luca Crippa en Mourizio Onnis

De veertienjarige Hedy Epstein wordt van haar ouders gescheiden in de periode voor de Tweede Wereldoorlog. Ze is Joods en heeft altijd met haar familie gewoond in een klein, Duits dorpje. In de Kristallnacht, een belangrijke datum in de Tweede Wereldoorlog, wordt Hedy op kindertransport gezet van Duitsland naar Engeland. Ze weet te ontkomen, maar van haar ouders hoort ze niets meer. Acht jaar na deze heftige gebeurtenis keert ze terug naar Duitsland, als werknemer voor de Amerikaanse overheid. Er wordt gespeculeerd dat er tijdens de oorlog onmenselijke proeven hebben plaatsgevonden en het is Hedy’s taak om bewijzen te verzamelen. Weet ze de bewijzen boven tafel te krijgen en vindt ze tijdens de zoektocht aanwijzingen over hoe het haar ouders is vergaan?

De Nederlandse beststellers over de tweede Wereldoorlog kennen veel mensen wel. Denk bijvoorbeeld aan ‘Het Achterhuis’ van Anne Frank. Het meisje dat bleef leven van Luca Crippa en Mourizio Onnis vertelt het waargebeurde verhaal van een Duits meisje. Het bijzondere aan dit boek is dat het proloog begint met de acht jaar oudere Hedy, die zich klaarmaakt om haar zoektocht te beginnen. Direct daarna volgt de dag van de Kristallnacht, acht jaar terug in de tijd. De schrijvers weten in Het meisje dat bleef leven perfect de gure, herfstachtige avond begin november te schetsen. Ook de sociale status tussen de ‘gewone’ burgers en de Joden wordt al snel duidelijk. Geweld, grof taalgebruik en pesterijen zijn aan de orde van de dag. Het gedrag waar je veel over hebt gelezen, maar nu vanuit Hedy meemaakt.

Waar Het meisje dat bleef leven zich onderscheidt van de andere boeken over de Tweede Wereldoorlog is de zogenaamde niche waarop het zich focust. De experimenten waarnaar Hedy onderzoek doet zijn veel onbekender voor het brede publiek dan laten we zeggen de treinen waarop mensen werden gezet naar de kampen. We weten waar de Joodse mensen terecht kwamen en de gruwelijke verhalen van de gaskamers. Maar deze onmenselijke proeven zijn veelal onderbelicht. Ergens zou je willen dat je deze verhalen niet kende, zo verschrikkelijk zijn ze. De manier waarop de gebeurtennissen worden beschreven zijn rauw, gruwelijk en onvoorstelbaar.

Dit is geen lichte kost wat je in een paar uurtjes uitleest, maar het geeft wel een realistisch beeld van de oorlog en de vele verschrikkelijke aspecten.

Recensie: Het meisje dat bleef leven – Luca Crippa en Mourizio Onnis