Recensie: De buitenkant van meneer Jules RECENSIE

Recensie: De buitenkant van meneer Jules – Diane Broeckhoven

Op een doodnormale ochtend staat de oude Alice op met de geur van verse koffie. Zoals elke morgen heeft haar man de koffie alvast gezet en het ontbijt klaargezet. Als ze hem echter in de zetel ziet zitten, stelt ze vast dat haar man is gestorven. Wat moet ze nu doen? Hoe moet het verder?

De buitenkant van meneer Jules is een erg dun boekje (slechts 79 pagina’s), maar dat zegt natuurlijk niets over de binnenkant. Diane Broeckhoven heeft een erg mooie schrijfstijl. Ze schrijft zorgvuldig, maar vooral in mooie en eenvoudige taal. Ze koos voor een gekend concept, waarbij er slechts een korte periode beschreven wordt (ongeveer 1 dag) die doorspekt is met flashbacks. Haar boek bewijst dat die formule zeker nog steeds kan werken.

Thema’s als de dood en afscheid nemen zijn alomtegenwoordig in het boek, uiteraard. Dat maakt het boek droevig, maar ook mooi. Toch is er ook plaats voor geluk en mooie momenten. De buitenkant van meneer Jules zal zeker iets bij je losmaken. Iedereen heeft wel iemand verloren in het leven en dit boek kan je een ander perspectief bieden. Je vraagt je af wat je zelf zou doen in die situatie, of het wel goed is wat Alice doet. Het feit dat je vragen krijgt bij het lezen van het boek, is een goed teken.

Hoewel het verhaal maar heel kort is, hoefde het ook niet langer te zijn. Alles is verteld, meer hoef je niet te weten over Alice en haar man Jules. Nu voelt het soms al een beetje aan alsof Diane Broeckhoven het verhaal wat rekt, maar het blijft nog binnen de perken.

De buitenkant van meneer Jules van Diane Broeckhoven is een dun, charmant boekje dat de lezer betrekt bij het rouwproces van Alice. Met mooie zinnen wordt een verhaal over verlies, de dood en hoop verteld.

Recensie: De buitenkant van meneer Jules – Diane Broeckhoven