Recensie: De diefstal van de eeuw RECENSIE

Recensie: De diefstal van de eeuw – Jan Walraven 

Weet je het al? Je wordt gevolgd. Je wordt geanalyseerd. Verhandeld en gebruikt. In De diefstal van de eeuw schrijft Jan Walraven een eerlijk en verontrustend portret over privacy. Onze privacy staat dan misschien met een been in het graf, maar is nog niet dood en begraven. Maar dan moeten we wel nu in actie komen! Dit boek is dan ook een kijk achter de schermen van onder andere tracking cookies, algoritmes en smart cities. Voor een ieder die wil weten hoe deze bijzondere vorm van diefstal werkt en hoe jij zelf ten strijde kan trekken!

De diefstal van de eeuw, over wat Google en Facebook niet willen dat je weet.

Jan Walraven is een Belgische auteur die zijn zinnen heeft gezet op het onderzoeken van de data-economie. Als journalist is hij vastbesloten om uit te pluizen en aan de ‘normale burger’ uit te leggen hoe privacy diefstal werkt. Dit boek valt onder de categorie mens en maatschappij, maar wees gewaarschuwd; dit is vrij pittige stof! Hier moet je echt even voor gaan zitten. Het is een informatief verhaal vol onderzoeksresultaten en nieuwe begrippen uit de hedendaagse technologie. Het is een hot item en dit is dan ook niet het eerste boek rondom dit thema. Het verhaal doet dan ook een beetje denken aan Je hebt wél iets te verbergen van de Correspondent. De diefstal van de eeuw kun je dan ook een beetje zien als de Vlaamse versie hiervan.

Zoals gezegd is dit boek dus best wel zware kost. Toch blijft het boek goed te begrijpen, ook als je weinig weet over privacy en hedendaagse technologie. Wel moet je een zin misschien af en toe twee keer lezen.

Walraven doet dit met een scherpe vorm van humor, waarin sarcasme en zelfspot op de voorgrond staan. Met name deze schrijfstijl houdt het boek luchtig. Ook weet Walraven het publiek goed te betrekken bij het verhaal. Dit doet hij door, heel simpel maar effectief, vragen te stellen aan de lezer.

Een klein voorbeeld hiervan:

“Zou je dat aanvaarden? Dat je dag in, dag uit, elk moment van de dag en de nacht gevolgd wordt door iemand die je niet kent? Neen? Geen goed idee? Dan heb ik slecht nieuws, want het gebeurt al.”

Deze manier van schrijven, waarbij de lezer wordt geprikkeld en aan het denken wordt gezet, werkt ontzettend goed. Het maakt het verhaal boeiend en zorgt dat het je interesse vast houdt.

De diefstal van de eeuw bestaat uit maar liefst vijf delen. De inhoudsopgave is als volgt ingedeeld:

1. Je wordt gevolgd

2. Je wordt in een vakje gestopt

3. Je wordt verhandeld

4. Je wordt gebruikt

5. Na de diefstal

Een mooie toevoeging is het addendum, waarin Walraven middels praktische tips uitlegt hoe jij zelf je privacy kan beschermen.

Het meest bijzondere (en bizarre) hoofdstuk uit dit boek is deel 2. Dit gaat over je likes en hoe bedrijven en overheden op basis van jouw likes je in bepaalde hokjes stoppen. Je bent wat je liket. Op basis daarvan word je gescoord en dit kan grote gevolgen hebben. Middels bepaalde algoritmes proberen we van alles te analyseren en te beoordelen. Maar wat gebeurt er als je in het verkeerde vakje terecht komt? Wanneer jij onterecht in het vakje ‘crimineel’ wordt gestopt? Wanneer jij in Rusland onterecht in het vakje ‘homoseksueel’ wordt gestopt? Middels dit soort voorbeelden weet Walraven te choqueren.

De diefstal van de eeuw is een scherp, boeiend verhaal voor eenieder die geïnteresseerd is in privacy en de verregaande gevolgen hiervan anno 21e eeuw.

Recensie: De diefstal van de eeuw – Jan Walraven