• onze waardering

Recensie: Wat niet verdwijnt RECENSIE

Recensie: Wat niet verdwijnt – Donna Leon

Of het aan de drukkende hitte of aan de sleur te verwijten is, weet hij niet, maar voor commissario Guido Brunetti is het tijd om er even tussen uit te gaan. Zijn vrouw stuurt hem naar Sant’Erasmo om zijn dagen te vullen met lezen en roeien om zo tot rust te komen. Alles verloopt voorspoedig, totdat Davide Casati, zijn nieuwe vriend, plotseling verdwijnt. 

Donna Leon maakte van Wat niet verdwijnt een literaire thriller, gehuld in Venetiaanse sferen. Waar het boek in het begin niet direct kenmerkend is voor een thriller, bouwt halverwege het verhaal de spanning toch op. Niets is wat het lijkt en het plot blijft zich heel sterk door ontwikkelen. Venetië lijkt op het oog geen setting voor een thriller. De romantische steegjes en prachtige natuur lijken onmogelijk te combineren met een dubieuze verdwijning, maar het tegendeel wordt bewezen.

De keuze voor Venetië als setting is voor Donna Leon zeer logisch, aangezien ze meer dan 30 jaar met plezier op het toeristische eiland heeft gewoond. En dat is ook wat je als lezer leest. Je leert de pracht en praal kennen van deze veelzijdige stad. Ook de Italiaanse, of eigenlijk Venetiaanse, cultuur komt naar voren. Samen met het gebruik van onvertaalde Italiaanse woorden, waant de lezer zichzelf in de nauwe steegjes van de overvolle stad. Toch zijn die Italiaanse woorden en uitspraken soms lastig om te lezen. Ook het gebruik van achternamen in plaats van voornamen als er over iemand gesproken wordt, is even wennen. 

Het verhaal van Wat niet verdwijnt haalt zijn kracht uit verschillende facetten. Donna Leon weet heel goed te verwoorden hoe commissaris Guido Brunetti te werk gaat. De ondervragingstactiek en de strategieën die hij toepast zijn heel interessant om te lezen. Ze staat stil bij zijn gedachten, de manier waarop hij overkomt en de samenwerking tussen zijn collega’s en hem. Ook de verwijzingen naar de Griekse oudheid en de bijbel zijn leuke toespelingen op het verhaal. Waardoor het verhaal meer te bieden heeft dan alleen een thriller.

Wat niet verdwijnt zit heel leuk in elkaar. Het boek is geen typische thriller, maar aan spanning ontbreekt het zeker niet. Het verhaal heeft diepgang, zit psychologisch goed in elkaar en de lezer kan ondertussen een beetje “de Venetiaanse cultuur opsnuiven”. Voor ieder die een atypische thriller of een keer iets anders wil lezen, een absolute aanrader!

Recensie: Wat niet verdwijnt – Donna Leon

Wat niet verdwijnt

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Wanneer hij tijdens een verhoor onverwacht hardhandig uitvalt naar de verdachte, wordt commissario Guido Brunetti op verlof gestuurd. Er wordt hem opgedragen even rust te nemen, en zijn vrouw Paola stuurt hem naar een villa op Sant’Erasmo, een van de grotere eilanden in de Venetiaanse Lagune. 
    Brunetti brengt er zijn dagen door in een bootje en geniet van de stilte. Alles verloopt volgens plan, tot Davide Casati, de beheerder van de villa, na een heftige storm onverwachts verdwijnt. Niemand weet waar hij is, en zelfs de vrouw die hij in het geheim bezocht, heeft hem sinds de storm niet meer gezien. 
    Brunetti voelt zich verplicht de verdwijning te onderzoeken, en zet zijn vakantie opzij om uit te vinden wat er gebeurd is met de man die nog maar net een vriend was geworden.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • De omzwervingen van Boek - Melanie van de Peut

  • Familiehuis aan zee - Simone Foekens

  • Net goed – Tjibbe Veldkamp

  • Zusje van mij - Mikaela Bley

  • Toen de maskers kwamen - Jennifer Dugan

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen