Recensie: Liefde van Toen RECENSIE

Recensie: Liefde van Toen – Gerda van Wageningen

Gerda van Wageningen is als schrijfster bekend om haar Nederlandstalige historische familie- en streekromans. Haar voorliefde voor regionale geschiedenis gebruikt ze in haar boeken die zich met name afspelen in de Hoeksche Waard, de regio waar ze zelf ook woont. Zo ook twee van de boeken in de omnibus de Liefde van Toen. 

Het eerste boek is Onrustig Hart. Onrustig Hart vertelt het verhaal van Metje wier leven door de komst van een Suikerfabriek in haar geboortedorp compleet verandert. Ze gaat aan de slag als dienstmeisje bij de directeur van de fabriek en komt daardoor als protestants meisje in aanraking met het Katholicisme. Het tweede boek is Zoete Melodie waarin Dieudonnée haar muzikale talent moet verstoppen omdat ze vrouw is. Kiest ze voor haar verstand en daarmee de muziek of blijft ze voor altijd in de schaduw van haar vader staan? Het laatste boek is Verboden Brieven waarin Coby, de jongste van drie zussen, een zwerver vindt in het varkenskot. Deze zwerver maakt een diepe indruk op haar en ze start een geheime correspondentie met hem die haar kijk op het leven voorgoed zal veranderen.

De schrijfstijl van van Wageningen is eenvoudig te noemen en bij vlagen wat simpel met overdreven gebruik van leestekens. Dubbele uitroeptekens zijn geen uitzondering. Om dit te verbloemen worden er onnodig lange zinnen gebruikt en woorden die niet natuurlijk voelen bij de tijd die het boek moet uitbeelden. Ondanks de simpel aandoende schrijfstijl voelt het lezen door de onnatuurlijke woorden en lange zinnen aan als een boek voor iemand met een lange adem. 

De boeken zijn erg ouderwets opgezet wat het een zware opgave maakt om deze te lezen in de moderne tijd met onze hedendaagse opvattingen. De vrouw wordt in de boeken erg ondergeschoven en moet ten aller tijden gehoorzamen aan de mannen en aan het geloof. Huwelijken worden gesloten uit verstand en niet uit liefde. Gerda van Wageningen weet dit op een realistische manier weer te geven wat dit stukje moeilijke geschiedenis voor de vrouw, het enige sterke punt van het gehele boek maakt. 

De boeken in Liefde van Toen zijn alledrie vrij voorspelbaar geschreven, er gebeurt net niks en het verloop is dusdanig voorspelbaar dat je eigenlijk na het eerste boek al het idee hebt ze allemaal gelezen te hebben.

Uiteindelijk is Liefde van Toen niet meer dan een omnibus met drie vergelijkbare, voorspelbare boeken. Leuk voor de liefhebber van streekromans maar voor andere lezers is het eerder een boek om links te laten liggen.

Recensie: Liefde van Toen – Gerda van Wageningen