Recensie: De saboteur RECENSIE

Recensie: De saboteur – Andrew Gross

Wanneer het Noorse verzet er in 1943 achterkomt dat de nazi's in het geheim bezig zijn met het bouwen van een atoomwapen, is Kurt Nordstrum degene die gedropt wordt in een vrijwel ondoordringbaar berggebied om die plannen te verstoren. Eén man die het moet opnemen tegen een elitecorps van SS'ers. Met niet alleen zijn eigen leven op het spel, maar ook de loop van een vernietigende oorlog.

Gross moedigt de lezer middels de flaptekst en proloog aan om met zijn verhaal te beginnen. De bladzijdes zijn reusachtig, in vergelijking met de kleine lettertjes. Het verhaal is bedoeld als fictie, maar is grotendeels gebaseerd op wat er in Telemark, Noorwegen, gebeurde tijdens de nazi-bezetting. Het is geen geheim welke gebeurtenissen uit het verleden gebruikt zijn. Sommige ervan kunnen zelfs herkend worden uit films, zoals “Heroes of Telemark” (Anthony Mann). Ook zijn er meerdere artikelen, biografieën en andere boeken over geschreven.

Gross verdient een compliment voor de keuze om van dit waargebeurde verhaal een deels fictieboek te maken. Gross brengt dit verhaal bij een hedendaags, breed publiek onder de aandacht. Hoewel Gross een flinke dosis fantasie heeft toegepast, als in het veranderen van de namen van de personages en het toevoegen van romantiek, doet dit het oorspronkelijke verhaal niet ondersneeuwen.

Echter, de vraag is of fictie De saboteur goeddoet. Hoewel de plot duidelijk is, is de scheidingslijn tussen waargebeurd en zelfbedacht dun. Hoewel Gross de namen van de personages heeft bedacht, zijn ze er toch als weergave van de echte mensen die hun leven hebben gegeven. Gross heeft zijn stoutste schoenen aangetrokken om met deze echte mensen en dit echte verhaal te spelen. Of hij hiermee veel bonuspunten scoort bij de lezer? Nee, toch niet…

Het is lastig om je als lezer een weg te banen door De saboteur. Bij ieder hoofdstuk is het telkens het geval dat het lang duurt voor je grip hebt op de plot en je begrijpt wat er gebeurt. Als je er dan toch eindelijk in geslaagd bent je vinger op de gebeurtenis te leggen, is het hoofdstuk al bijna uit. Het volgende hoofdstuk begint na een tijdsprong, of start op een andere locatie. Naargelang je de namen van de personages begint te kennen, is het makkelijker de plot bij te benen. Maar vooral in het eerste kwart van het boek is het aanpoten.

Samenvattend: Gross heeft zijn stoutste schoenen aangetrokken om met deze echte mensen en dit echte verhaal te spelen. Het is fijn dat hij deze waargebeurde plot weer aan de mens brengt, maar niet iedereen zal blij zijn met de fictionele manier waarop hij dit gedaan heeft. Daarnaast zal zeker de lezer zeker potentie in De saboteur moeten zien, omdat het boek anders niet uitgelezen wordt.

Recensie: De saboteur – Andrew Gross