• onze waardering

Recensie: De naakte vrouw RECENSIE

Recensie: De naakte vrouw – Elena Stancanelli

In De naakte vrouw van Elena Stancanelli vertelt Anna over het roerigste jaar van haar leven. Ze is al vijf jaar samen met de liefde van haar leven Davide als ze erachter komt dat hun relatie enkel gebaseerd is op bedrog en misleiding. Anna kan hem zijn vele minnaressen nog wel vergeven, maar dan wordt hij verliefd op één van hen. Deze vrouw – in het verhaal aangeduid met Hond – vormt het object van Anna’s steeds giftigere obsessie. Anna verliest zichzelf in tracking apps, social media profielen en online chats om erachter te komen wanneer haar Davide zich bij Hond bevindt. En dan, beseft ze ineens dat er maar één enkele uitweg is…

De naakte vrouw is een klein boekje met een grote inhoud! Met slechts 160 pagina’s weet Stancanelli je toch volledig mee te sleuren in de waanbeelden van de hoofdpersoon. Door het gebruik van het ik-perspectief leef je als lezer in Anna’s wereld. Ze vertelt haar verhaal aan Valentina – Vale – die in dit verhaal dienst doet als luisterend oor. Het is mooi om te lezen dat Anna zelfs in de meest donkere periode een vriendin had die altijd voor haar klaarstond en niet oordeelde.

De toon van dit boek is die van een furieuze vrouw. Grof, plat en explosief. Anna’s taalgebruik draagt ontzettend bij aan de geloofwaardigheid van het boek en haar personage zelf, al kan het wat mij betreft een tandje minder. Ik begrijp dat seks een groot onderdeel is van dit verhaal, maar de veelvoudige herhaling van dezelfde platte beschrijvingen degraderen het boek eerder dan dat ze iets toevoegen.

De momenten dat het niet over seks gaat, is de toon anders en veel geraffineerder. Zo beschrijft Anna haar mentale inzinking als een tuimeling in het rijk der waanzin waarin ze leeft in een continue hallucinatie, een paranoïde nachtmerrie. Dankzij dit soort taal wordt het ineens duidelijk waarom De naakte vrouw genomineerd werd voor de prestigieuze Italiaanse literatuurprijs Premio Strega.

Het is best wel een donker boek. De algehele sfeer waarin Anna zich bevindt is negatief en destructief. Ze maakt zichzelf kapot met alcohol, sigaretten en kalmeringsmiddelen om haar pijn niet te voelen. Nooit eerder las ik over zo’n heftige reactie op een relatiebreuk. Het is heel interessant om mee te leven – wat door de sterke monologen aardig lukt – met iemand die alle rationaliteit is verloren. Maar het sterkste punt aan dit verhaal is nog wel de drang naar het einde. Terwijl je steeds verder afglijdt in Anna’s waanzin, hunker je naar de ontknoping waarin alles duidelijk wordt. Hoe is Anna aan haar miserie ontsnapt?

Recensie: De naakte vrouw – Elena Stancanelli

De naakte vrouw

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Anna is begin veertig, mooi, slim, ze heeft een interessante en goedbetaalde baan. Dat alles wordt volkomen onbelangrijk wanneer haar relatie met Davide wegzinkt in een moeras van bedrog, leugens, chantage. Als hij haar dreigt te verlaten valt haar leven uiteen. Ze valt kilo's af, slaapt niet meer, bedrinkt zich iedere avond om te kunnen slapen, en ontwikkelt een giftige obsessie. Ze kwelt zichzelf steeds meer door Davides gangen tot in de details na te gaan op zijn mobiele telefoon, zijn chats, de sociale media die hij gebruikt. Anna komt tot het besef dat er maar één uitweg is.

    'De naakte vrouw' werd genomineerd voor de prestigieuze Italiaanse literatuurprijs Premio Strega.

     

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Gegijzeld - Chinouk Thijssen

Zoek in artikelen