Recensie: De anatomie van het geluk RECENSIE

Recensie: De anatomie van het geluk – Julius Reynders

In De Anatomie van het Geluk wordt pijnlijk duidelijk dat het leven eigenlijk helemaal niet zo maakbaar is als we met zijn allen denken of graag zouden willen. Tegenwoordig lijkt het mede door social media als Instagram en Facebook een beetje alsof het leven voor honderd procent maakbaar is: wil je een fit lichaam? Gewoon even wat harder trainen en gezond eten. Wil je succesvol worden? Gewoon even wat harder werken. Wil je een relatie? Gewoon even wat meer je best doen om in de smaak te vallen. Maar is het echt zo simpel? Want wat nou als het je niet lukt om je dromen en doelen te behalen? Heb je dat dan alleen aan jezelf te danken? Faal je dan? En wat nou als het je wel lukt om je doelen te behalen maar deze helemaal niet het geluk opleveren waar je op hoopte? Zelfs met een killer body kun je je lelijk voelen. Ook in een relatie kun je je eenzaam voelen.

Geluk is niet maakbaar. Dat is waar Jonathan achter komt in De Anatomie van het Geluk door Julius Reynders. Jonathan is een 37-jarige net iets te zware biomedische wetenschapper die bijna wanhopig op zoek is naar liefde. Nou ja niet naar liefde maar vooral naar seks. Hij gaat op reis naar Zuid-Amerika in de hoop nieuwe mensen te leren kennen en eindelijk weer eens van bil te gaan, maar het loopt uit op een teleurstelling en hij voelt zich alleen maar somber. Maar dan leert hij Michel kennen. Michel is een pick-up artist die zeer in de smaak valt bij de dames. Hij leert Jonathan alles wat hij weet over de kunst van het versieren. Eindelijk boekt Jonathan succes bij de dames maar dit succes geeft hem in de eerste instantie niet de voldoening waar hij op hoopte. Maar dan komt hij Marit tegen en verandert alles. Bij haar voelt hij zich gelukkig en geliefd. Maar wanneer het noodlot toeslaat blijkt dat het geluk toch geheel onverwachts als zand door onze vingers kan glippen en dat we er geen grip op hebben. 

Julius Reynders slaat de spijker op zijn kop met deze roman. Hij zet je echt aan het denken over de hardnekkige gedachte dat alles in het leven maakbaar is. Hij belicht heel mooi en subtiel de verschillende vraagstukken die er bij Jonathans zoektocht komen kijken, zonder dat hij met een echte oplossing komt, en dat maakt De Anatomie van het Geluk zo boeiend; Reynders daagt je echt uit om na te denken over wat geluk nou eigenlijk is, en in hoeverre je 'op zoek' moet gaan naar geluk, of dat het eigenlijk gewoon heel hard werken is. Of misschien is gelukkig zijn wel gewoon puur toeval? Dit zijn slechts enkele van de vragen waar je als lezer mee achter blijft na het lezen van Reynders' roman. Ook het personage Jonathan is erg intrigerend. Op het eerste gezicht komt hij over als oppervlakkig en een beetje vadsig persoon. En misschien is hij dat ook wel. Echter naarmate het verhaal vordert komen er ook andere kanten van hem naar voren en krijg je steeds meer sympathie – en empathie – voor hem. Qua stijl leest De Anatomie van het Geluk erg prettig. Geen onnodige poespas, maar lekker vlot en overtuigend. Soms wellicht een beetje plat, maar dat past eigenlijk ook gewoon heel goed bij de setting en de tijdsgeest van het verhaal. Al met al is De Anatomie van het Geluk een toegankelijke roman die behoorlijk in je hoofd blijft hangen. 

Recensie: De anatomie van het geluk – Julius Reynders