Recensie: Rinkeldekink RECENSIE

Recensie: Rinkeldekink – Martine Bijl

Rinkeldekink van Martine Bijl gaat over de hersenbloeding die zij kreeg in september 2015. Na haar langdurige herstel in een revalidatieoord, waar zij vrijwel alles opnieuw moest leren, bracht ze nog enkele maanden door in een ziekenhuis, waar ze behandeld werd voor depressie. Haar taalvermogen bleef onaangetast. Over therapeuten, over welzijnstaal, de valklas en de ergotherapie, over angsten en wanen, over hoe het voelt als iemand anders in je brein is gekropen en daar de boel dreigt over te nemen schrijft ze eerlijk, met wrange humor, zonder opsmuk en daardoor indrukwekkend.

Toegegeven: vanaf de eerste pagina heb ik dit dunne boekje met tranen in mijn ogen gelezen. Martine Bijl is altijd ijzersterk en zoals ze zelf ook zegt, is van beton. Maar dan ineens is ze van porselein. Rinkeldekink start gelijk met het moment dat Martines leven instort. Hoe gaat ze hier uitkomen?

Toch vertelt ze haar verhaal met ietwat humor. Zo vergelijkt ze zichzelf liggend op de brancard die uit het raam wordt getild met ‘als Mozes in zijn biezen mandje’. En herken je direct haar persoonlijkheid die op iedere bladzijde naar voren komt. Ze brengt haar afgelopen tijd zeker niet mild, maar durft de spot te drijven met zichzelf, maar ook zeker met wat haar overkomen is. Daardoor raakt het je als lezer alleen nog maar meer in het hart. De realiteit van Rinkeldekink is er gewoonweg echt.

Rinkeldekink is een herkenbaar boek voor iedereen: hoe je van de een naar de andere ziekenhuiskamer wordt gesleurd, hoe je antwoorden wil op al je vragen, hoe heeft het ooit kunnen gebeuren? Maar ook hoe radeloos je kunt zijn en je je eigen lichaam niet meer vertrouwt. En het willen vluchten van wie je bent geworden, maar uiteindelijk moet accepteren wat je bent geworden. Al deze emoties waar Martine Bijl mee worstelde beschrijft ze op haar eigen bijzondere manier.

Dank Martine Bijl dat je ons, als lezers aan de hand meenam in jouw herkenbare, realistische verhaal. En ook laat zien dat het niet altijd goed gaat in het leven. Met waterige oogjes en een diepe zucht laat ze je woordeloos achter met stof tot nadenken over de realiteit van de dag en hoe plots je leven kan veranderen. Zelfs wanneer je dit niet verwacht.

Recensie: Rinkeldekink – Martine Bijl