Recensie: Mijn verhaal RECENSIE

Recensie: Mijn verhaal - Michelle Obama

Het was groot nieuws niet lang nadat Barack Obama opgevolgd was als president van de VS: samen met zijn vrouw Michelle zou hij miljoenen verdienen met het schrijven van zijn memoires. Zijn boek laat nog even op zicht wachten, haar boek is er het eerste. In Mijn verhaal (Engelse titel: Becoming) vertelt Michelle Obama haar kant van het verhaal van zijn presidentschap. Maar ze vertelt vooral ook over haar achtergrond, haar schooltijd, haar onzekerheden en haar invulling van het first lady-zijn. Ter inspiratie van iedereen die wil luisteren.

Michelle Obama werd geboren als Michelle Robinson in Chicago. Met haar ouders en broer Craig woonde ze in een appartement aan de South Side, boven nog meer familie. De nabijheid van familie en vrienden vormde haar tijdens haar jeugd. Ook toonde ze al jong grote ambitie, bijvoorbeeld toen ze op school eiste een test over te mogen doen waarin ze één fout gemaakt had. Ze had de hele avond geoefend. Die ambitie en drive brachten haar naar andere werelden dan haar eigen, bijvoorbeeld naar de collegezalen van Princeton, waar ze voor het eerst ervoer wat het betekende een vrouw te zijn én tot een minderheid te horen in een blanke mannenwereld.

Barack Obama ontmoette ze tijdens haar werk als topjurist, toen ze hem moest begeleiden tijdens zijn zomerstage. Hun relatie gaf haar leven een volledige andere wending. Niet alleen omdat ze voor de uitdaging kwam te staan haar werk te combineren met een gezin, maar ook door zijn politieke carrière. Zijn snel rijzende ster bracht hen zoals bekend tot in het Witte Huis en maakte Michelle tot first lady. Een functie die nieuwe uitdagingen bracht, maar ook veel bijzondere momenten: wie kan er nu zeggen dat zij push-ups gedaan heeft met de Zuid-Afrikaanse mensenrechtenactivist Desmond Tutu?

In Mijn verhaal doet Michelle Obama alles uit de doeken met bij haar passende, maar voor haar (vroegere) positie opvallende, openhartigheid en humor. Ze geeft een bijzonder uitgebreid inkijkje in haar jeugd en schooltijd, en schroomt niet te vertellen over de onzekerheden waar ze mee worstelde. “Ben ik wel goed genoeg?” is een vraag die haar tot in het Witte Huis blijft achtervolgen. Dat ze dat echt is, hoeft de lezer van Mijn verhaal niet meer vertelt te worden. Hoe luchtig ze ook vertelt over bezoekjes aan Buckingham Palace, campagnetrips die haar het hele land door voeren en ontmoetingen met grootheden als Beyoncé; je weet van begin af aan met wie je te maken hebt, en dat is niet zomaar iemand.

Het gemak waarmee Mijn verhaal wegleest, maakt dat het voelt alsof je als lezer onderonsjes hebt met de voormalig first lady. Zo vertrouwt ze je toe dat Barack vóór de grote speech die zijn landelijke doorbraak zou betekenen, nog nooit met een autocue gewerkt had en nog nooit live op tv geweest was tijdens prime time. Ook ontdek je dat Michelle graag alles om zich heen onder controle houdt, terwijl Barack een ontzettende sloddervos is. Dat ze met hem kan samenleven leerde ze tijdens haar studietijd. Toen deelde ze namelijk een kamer met een andere sloddervos, waar ze nog altijd dankbaar voor is. 

Verwacht in Mijn verhaal geen uiteenzettingen van het politieke beleid van Barack Obama. Mijn verhaal is wat de titel belooft: het verhaal van Michelle Obama, háár kant van het verhaal. Je hebt dan ook al tweederde van het boek gehad voordat Barack president wordt. Ook is haar verslag van haar verblijf in het Witte Huis niet helemaal chronologisch en ligt de focus op de balans tussen het politieke leven en haar gezin, haar aandacht voor de positie van vrouwen en minderheden, en de initiatieven waarvoor zij zich ingezet heeft. Tot slot maakt ze nog even extra duidelijk dat er voor haar geen politieke carrière in het verschiet ligt. Maar dat deze ambitieuze dame niet zal stilzitten na het verdienen van groot geld met dit boek, mag duidelijk zijn.

Recensie: Mijn verhaal - Michelle Obama