Recensie: De echtgenote RECENSIE

Recensie: De echtgenote – Alafair Burke

Angela Powell heeft een akelig verleden waar ze liever niet over praat. Ze is getrouwd met Jason, een succesvolle professor en consultant. Wanneer die echtgenoot door een jonge studente wordt beschuldigd van seksueel wangedrag, blijft Angela achter hem staan. Het huwelijk van Angela en Jason begint echter barsten te vertonen als nog een andere vrouw Jason beschuldigt. Wanneer die vrouw ook nog eens verdwijnt, lijkt de twijfel het te winnen van de loyaliteit.

De echtgenote is een thriller geschreven door Alafair Burke. De bestsellerauteur publiceerde reeds zestien andere boeken, waaronder The Ex, een boek dat werd genomineerd voor de ‘Edgar Award for Best Novel’. De schrijfster vertelt in haar nieuwe boek het verhaal van een door plotse beschuldigingen geteisterd gezin, waarbij de vrouw mentaal heel wat te verduren krijgt.

Die interne strubbelingen van Angela zijn verreweg het meest interessant aan de plot. De afwegingen die ze maakt en de drang die ze voelt om zichzelf en haar zoon te beschermen zorgen voor een dosis psychologische diepgang. Het trauma uit het verleden van Angela is echter niet al te best uitgewerkt en had wat meer onderbouwd mogen worden. De gebeurtenis heeft een immense impact gehad op het hoofdpersonage, toch wordt er slechts oppervlakkig aan de details geraakt. Jammer, want dit had het verhaal meer kracht kunnen geven. Nu wordt de meeste aandacht gegeven aan het juridische gehakketak in de zaak tegen Jason. De besprekingen die worden gevoerd en de inmenging van de advocaat zijn vaak langdradig en missen de nodige punch. Reden voor die uitgebreide aandacht is wellicht het feit dat Burke advocate Olivia Randall, een personage uit The Ex, opnieuw opvoert. Rechercheur Corinne Duncan weet met haar interventies dan weer wel te boeien. Ze wijkt wat af van de rest van de club door haar eigenzinnigheid en lijkt de enige te zijn die vastberaden is de puntjes op de i te zetten.    

De echtgenote van Alafair Burke heeft op de cover een referentie naar #metoo staan. In het licht van de beschuldigingen aan het adres van Jason lijkt dat te kloppen. Toch is deze referentie, mede door de afwikkeling, wat overroepen. Die is onverwacht, maar voelt helaas wat gekunsteld. Alafair Burke heeft zich hier wat vergaloppeerd in de uitwerking.

Helaas is het verhaal in z’n geheel niet echt spannend. Er zijn een aantal plotwendingen, maar behalve misschien de twist op het einde, komen die niet echt onverwacht. De echtgenote leest door de vrij vlotte pen van Burke gelukkig wel aardig weg. Het is de verdienste van de auteur dat de lezer ondanks de zwakke opbouw toch wat prikkels voelt om verder te lezen. De thematische verschuiving van het spelletje van beschuldigingen naar hoe ver iemand wil gaan om z’n gezin te beschermen, komt laat op gang, maar redt het boek en verschaft de lezer gelukkig alsnog een mooie dosis leesplezier.

Recensie: De echtgenote – Alafair Burke