Recensie: Mijn zusje de seriemoordenaar RECENSIE

Recensie: Mijn zusje de seriemoordenaar – Oyinkan Braithwaite

Twee zusjes, de ene kan niks fout doen en is beeldschoon, de andere ruimt alle rotzooi op. Korede blijft maar poetsen en de fouten van haar zus Ayoola opruimen. Hoewel Ayoola perfect lijkt, leggen meerdere mannen waar ze mee gaat het lootje. Maar zussen ben je voor het leven en dus helpt Korede haar zusje. Tot het moment dat Ayoola haar oog laat vallen op een knappe dokter waar Korede mee werkt en zelf ook gevoelens voor heeft. Is dit dan het moment dat Korede voor zichzelf kiest?

Oyinkan Braithwaite laat je met haar boek nadenken over hoe het is om een moord op te ruimen voor iemand waar je van houdt. Haar schrijfstijl zorgt dat je je kunt inleven in de hoofdpersoon, ondanks het bizarre onderwerp. Ze zorgt dat je gaat nadenken over je eigen leven en hoe ver je zelf zou gaan voor iemand waar je van houdt. En zo blijft het boek ook bij je nadat je het hebt uitgelezen. Mijn zusje de seriemoordenaar is een interessant en meeslepend boek wat logisch voelt. Wanneer je er echter wat langer bij stil staat ga je toch ook wel vraagtekens zetten bij de haalbaarheid van het verhaal. Zou dit echt kunnen gebeuren? Waarschijnlijk niet.

Vanaf het eerste hoofdstuk valt op dat de cultuur van verhaal ver van je af staat. Emotioneel gezien kan de Nigeriaanse Oyinkan Braithwaite je echt meenemen naar een andere wereld, een hele prestatie. Je leest snel door Mijn zusje de seriemoordenaar heen, vooral door de opvallend korte hoofdstukken. Er gebeurt veel en er zijn veel verschillende karakters die een goede plek in het verhaal hebben. De titel en het meteen aangrijpende eerste hoofdstuk binden je vanaf de start vast op je stoel. Oyinkan Braithwaite weet precies hoe ze kan boeien. Dat dit boek goed in elkaar zit kun je ook zien aan het feit dat de filmrechten meteen zijn verkocht.

Naast de spannende en culturele kanten van Mijn zusje de seriemoordenaar zit er ook veel psychologie in het verhaal verweven. De obsessieve schoonmaak trekken van Korede passen perfect binnen de impulsieve problematiek van haar zusje. Dit komt dan ook logisch voort uit het verleden waar we ook informatie over krijgen. Waar de culturele kanten soms ver weg lijken zijn de psychologische problemen erg vanzelfsprekend.

Hoewel het verhaal zelf interessant en leuk is, en een beetje vergezocht, is de omslag van het boek echt verschrikkelijk. Je wil er niet dood mee gevonden worden.

Recensie: Mijn zusje de seriemoordenaar – Oyinkan Braithwaite