• onze waardering

Recensie: Gwendy's Knoppenkist RECENSIE

Recensie: Gwendy’s Knoppenkist – Stephen King & Richard Chizmar

Gwendy’s Knoppenkist is in tegenstelling tot de meeste van Stephen Kings werken, maar een heel dun boekje. Het is een novelle, die je in feite in één avond uit kunt lezen. Wat gelijk al opvalt is de kleurrijke omslag en het feit dat aan het boek diverse tekeningen zijn toegevoegd. 

Er zijn drie manieren om bij het uitzichtpunt in het plaatsje Castle Rock te komen: Route 117, Pleasant Road en de zogenaamde Suicide Stairs. In de zomer van 1974 neemt de 12-jarige Gwendy Peterson elke dag de trap, die stevig verankerd zit met bouten in de bergwand. Als Gwendy op een dag boven aan de trap op adem staat te komen, wordt ze aangesproken door een vreemdeling. Op een bankje in de schaduw zit een man met een zwarte broek aan, een zwarte overjas en een wit overhemd. Op zijn hoofd heeft hij een zwart hoedje. Er zullen dagen komen dat Gwendy nachtmerries heeft over dat hoedje.

Gwendy’s Knoppenkist draait om de jonge Gwendy, die worstelt met verschillende aspecten in haar leven, waaronder haar gewicht. Nadat ze op bijzondere wijze aan een Knoppenkist komt, lijkt dit heel haar leven te veranderen. Ze valt af, haalt betere cijfers en blinkt uit in sport en werk. Vooral de Knoppenkist spreekt in dit verhaal erg tot de verbeelding. Online zijn er al discussies gaande of de vertaling niet beter Knopenkist kan zijn. Hoe zou zo’n kist eruit zien? De spanning is hierbij goed opgebouwd, want het hele verhaal heeft de lezer het gevoel, dat dit alleen maar mis kan gaan. Dit gevoel wordt steeds sterker naarmate het Gwendy steeds meer voor de wind gaat.

Stephen King en Richard Chizmar hebben in de novelle een duidelijke boodschap verwerkt. Tijdens het lezen krijg je het idee dat je Gwendy’s Knoppenkist nog een keer moet lezen om de betekenis van het verhaal volledig op je in te kunnen laten werken. We beleven het verhaal vooral door de ogen van Gwendy, al wordt er door de lengte van het verhaal niet heel diep op haar als personage ingegaan. Dat is ergens ook wel jammer. De man met het hoedje spreekt erg tot de verbeelding. Wie is hij? En wat doet hij precies. Je krijgt op deze vragen wel enkele antwoorden, maar geheel bevredigend is het niet. In feite komt dit personage relatief weinig voor in het boek, maar hij lijkt altijd op de achtergrond (en in de gedachten van Gwendy) aanwezig te zijn.

Het boek combineert verschillende elementen/genres, zoals fantasy, horror, levenslessen en young adult. Het einde van Gwendy’s Knoppenkist verrast, omdat je door de gebeurtenissen verwacht dat de novelle heel anders af zou lopen. Zoals eerder al genoemd staat het boek vol met mooie afbeeldingen, die erg goed bij het verhaal passen. Dit maakt het boek echt af en de moeite waard om de papieren variant aan te passen.

Concluderend is Gwendy’s Knoppenkist weer een boeiend en intrigerend verhaal uit de pen van Stephen King. Je kan de invloeden van Richard Chizmar merken doordat de novelle echt af voelt. Ook voor de mensen die al bekend zijn met het werk van Stephen King, bevat dit boek opnieuw een knipoog naar zijn eerdere werk; Gwendy’s Knoppenkist speelt zich namelijk af in Castle Rock.

Recensie: Gwendy’s Knoppenkist – Stephen King & Richard Chizmar

Gwendys knoppenkist

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (3 stemmen)
  • Omschrijving:

    Er zijn drie manieren om bij het uitzichtpunt in het plaatsje Castle Rock te komen: Route 117, Pleasant Road en de zogenaamde Suicide Stairs. In de zomer van 1974 neemt de 12-jarige Gwendy Peterson elke dag de trap, die stevig verankerd zit met bouten in de bergwand. Als Gwendy op een dag boven aan de trap op adem staat te komen, wordt ze aangesproken door een vreemdeling. Op een bankje in de schaduw zit een man met een zwarte broek aan, een zwarte overjas en een wit overhemd. Op zijn hoofd heeft hij een zwart hoedje. Er zullen dagen komen dat Gwendy nachtmerries heeft over dat hoedje.

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Chicklit.nl boek van het jaar 2018: dit is de top 3

  • Recensie: Match

Zoek in artikelen