Recensie: Pinkeltje in Madurodam RECENSIE

Recensie: Pinkeltje in Madurodam – Studio Dick Laan

Pinkeltje in Madurodam is echt een trip down memory lane! Wie kent Pinkeltje niet? Pinkeltje Witbaard, het kleine mannetje dat net zo groot is als de pink van een volwassen man. Die getrouwd is met Pinkelotje en samen met haar in Pinkeltjesland woont. Maar die heel veel avonturen beleeft zonder haar, meestal in onze mensenwereld. ‘Hoeveel avonturen hij ook al had beleefd, het wende nooit. Ieder avontuur was weer een belevenis.’

Het eerste boek over Pinkeltje verscheen 1939. Toen was de auteur Dick Laan. Sinds 2014 worden nieuwe avonturen geschreven over Pinkeltje door Studio Dick Laan. De nieuwe delen spelen zich tot nu toe allemaal af op toeristische hoogtepunten in Nederland zoals het Rijksmuseum, de Efteling, het Dolfinarium, het Spoorwegmuseum en in dit boek dus in Madurodam.

Het uiterlijk van de boeken is heel vertrouwd, met dezelfde gele kleur als basis voor de cover. En Pinkeltje heeft nog steeds een witte baard, een rood jasje en een blauwe puntmuts. Natuurlijk ziet Pinkeltje er verder wel iets anders uit dan vroeger, want er is uiteraard ook een nieuwe illustrator.

In dit boek beleeft Pinkeltje een avontuur in Madurodam. Hij is op weg terug naar Pinkeltjesland en vliegt op de rug van meneer Raaf over het huis waar hij vroeger een paar jaar heeft gewoond. Ze besluiten even te pauzeren en Pinkeltje praat bij met de muizenbroers, die hij nog van vroeger kent. Grijshuid besluit Pinkeltje mee te nemen naar Madurodam, een echte stad op Pinkelformaat. In Madurodam blijkt al snel dat de stad in gevaar is en dat de Vechtmuizen dreigen gaten in de dijk te knagen en de stad onder water te zetten. Dat kan Pinkeltje natuurlijk niet laten gebeuren! En ondertussen maakt hij gebruik van de gelegenheid om een rond te kijken en bijvoorbeeld in een zweefmolen te zitten.

En passant leert de lezer van Pinkeltje in Madurodam dat Madurodam eigenlijk een oorlogsmonument is, maar wel het vrolijkste oorlogsmonument. Studio Dick Laan heeft meer leerzame aspecten in het boek verwerkt, zonder dat dit heel erg opvalt. Het feit dat New York ooit van Nederland was en Nieuw Amsterdam heette spreekt natuurlijk enorm tot de verbeelding. Maar ook worden spreekwoorden uitgelegd en blijkt dat het Nederlands best invloed heeft gehad op de Engelse taal.

Pinkeltje in Madurodam leest vlot. Het avontuur dat Pinkeltje beleeft is best spannend, maar nergens te eng. Het boek is heel geschikt om voor te lezen aan jonge kinderen vanaf een jaar of vijf, maar om zelf te lezen voor kinderen vanaf een jaar of acht. De letters zijn groot, de hoofdstukken zijn niet te lang en er is voldoende ruimte tussen de regels. Ook heeft het boek verschillende illustraties, wat voor jonge lezertjes de tekst op een prettige wijze onderbreekt. De namen zijn heel herkenbaar en makkelijk te onthouden, zoals Piet Papegaai en Miep Meeuw. De namen van de Vechtmuizen beginnen bijvoorbeeld allemaal met Vecht-… (Vechtvacht, Vechtspek, Vechtersbaas).

Overigens is in 1955 ook een Pinkeltje-deel verschenen met dezelfde titel. Deze nieuwe uitgave uit 2018 is echter volledig aangepast aan onze tijd met fidget spinners en slijmmonsters, 3D-printers en freerunning. Pinkeltje en de muis Grijshuid vliegen zelfs met een drone uit de speelgoedwinkel naar Madurodam. Het woordgebruik is ook helemaal van deze tijd. Je hoeft dus niet bang te zijn voor een oud verhaal, dat misschien ietwat oubollig en gedateerd is. Pinkeltje in Madurodam heeft een, voor velen van ons, oude vertrouwde hoofdpersoon die helemaal past in 2019!

Recensie: Pinkeltje in Madurodam – Studio Dick Laan