Recensie: Winterliefde RECENSIE

Recensie: Winterliefde – Nora Roberts

In het boek Winterliefde zijn er twee oudere verhalen van Nora Roberts samengevoegd in één boek. Het eerste verhaal gaat over Cilla O’Roarke, zij presenteert het avondprogramma op de radio. Wanneer ze op een avond een dreigtelefoontje ontvangt doet ze daar in eerste instantie niks mee. Maar wanneer de beller blijft aanhouden en haar blijft bedreigen wordt de politie ingeschakeld. De politieman Boyd Fletcher moet haar beschermen van de stalker. De spanningen tussen Boyd en Cilla lopen al snel hoog op…

In het tweede verhaal volgen we advocate Rachel. Ze moet in de rechtszaal een jonge inbreker verdedigen. Al snel ziet ze dat de jongen erg jong en heel bang is. Ze weet een deal te sluiten met het OM: de jonge inbreker Nick hoeft niet naar de gevangenis op voorwaarde dat zij samen met zijn oudere stiefbroer Zack een oogje in het zeil houdt. Dat blijkt nog niet zo gemakkelijk te gaan, helemaal niet omdat de oudste broer zo aantrekkelijk is!

Nora Roberts is toch wel de koningin van de romans en chicklits. Niet vreemd dus dat twee oudere verhalen van haar in een nieuw jasje zijn gestoken en opnieuw zijn uitgebracht voor de koude wintermaanden. Nora Roberts stelt dan ook niet teleur! Ze heeft ten eerste een heerlijke schrijfstijl die je zo mee het verhaal in neemt. Ze weet hoe ze karakters moet neerzetten, maar ook hoe ze romantische spanningen in haar verhalen moet verwerken. Dit doet ze dan ook met verve. Tijdens het lezen merk je dat je zelf, net als de vrouwelijk hoofdpersonages, ook stiekem een beetje verliefd wordt op de knappe mannelijke hoofdpersonen. Wat Nora Roberts erg leuk doet – en waardoor alle karakters diepgang krijgen – is door vanuit meerdere perspectieven te schrijven. In het eerste boek was Cilla, en in het tweede boek Rachel, de duidelijke hoofdpersoon, maar gedurende de hoofdstukken switcht Nora Roberts vaak van perspectief. Zo lezen we in het eerste boek ook met Boyd mee en in het tweede boek ook met Zack en Nick. Hierdoor leer je als lezer niet alleen de vrouwelijke hoofdpersonen, maar ook de mannelijke hoofdpersonen erg goed kennen. In het begin was dit even wennen, omdat er soms ‘ineens’ van perspectief gewisseld wordt. Hiermee bedoel ik dat er geen witregel of hoofdstuk tussen zit. De ene zin kan geschreven zijn vanuit Cilla en de volgende ineens vanuit Boyd. Echter, zodra je dit als lezer doorhebt is dit absoluut niet storend en juist erg fijn.

Beide boeken zijn precies wat je ervan verwacht. Hierdoor zijn ze ook ietwat voorspelbaar. Maar eerlijk is eerlijk: we zouden het ook bijna niet anders willen. Toch voelt met name het eerste boek wel erg cliché aan. Hierdoor werd het verhaal op een gegeven moment een klein beetje langdradig. In het verhaal wordt Cilla gestalkt en ontvangt ze dreigtelefoontjes. Maar doordat de romantische verhaallijn zo wordt benadrukt valt dit soms bijna weg en is de spanning van deze scènes ver te zoeken. Uiteraard valt het boek onder het genre chicklit, maar als de verhouding in het eerste deel iets gelijker was, had het verhaal in kwaliteit toegenomen.

Het tweede verhaal was echter wel helemaal wat we van Nora Roberts gewend zijn. In dit verhaal was de romantiek in evenwicht met de verhaallijn. Tevens waren er in dit verhaal ook meer interessante bijkarakters aanwezig die je meteen in je hart sloot.

Al met al Is Winterliefde een heerlijk boek om tijdens de koude winterdagen te lezen (of tijdens warme zomerdagen, het boek is niet tijdsgebonden). Nora Roberts weet de lezer te pakken met de heerlijk romantische verhaallijnen en de leuke karakters. Toch bestonden de verhalen net iets te veel uit clichés en met name van een schrijfster als Nora Roberts verwacht je als lezer toch nét iets meer. Desondanks heb ik van het boek genoten en krijgt Winterliefde 3 hartjes.

Recensie: Winterliefde – Nora Roberts