Recensie: Spymaster RECENSIE

Recensie: Spymaster – Brad Thor

Hoewel Spymaster alweer het achttiende deel is waarin terreurbestrijder Scot Harvath de hoofdrol speelt, is het verhaal prima als standalone te lezen. Waarschijnlijk mis je wel wat achtergrondinformatie van de hoofdpersonages, maar die informatie is bij dit boek niet noodzakelijk. Waar het om draait zijn namelijk de actiescènes.

Terrorismebestrijder Scot Harvath worstelt met de vraag of hij het bedrijf van zijn werkgever -en tevens vaderfiguur- over wil nemen omdat de gezondheid van de man opspeelt. Terwijl hij over een antwoord nadenkt, worden er Europese diplomaten aangevallen door geheime organisaties. Hij wordt op missie gestuurd. Deze operatie leidt naar verschillende complotten en wat volgt is een kat- en muisspel waarin politiek een belangrijke rol speelt. 

De hoofdpersonages krijgen in het begin van het boek een kleine introductie. Ze worden niet royaal uitgediept, maar daar is het ook geen boek voor. In de boeken van Brad Thor staat entertainment hoog in het vaandel. In Spymaster wordt dit bereikt door een overdosis actie. Het tempo ligt erg hoog en de personages krijgen nauwelijks tijd om adem te halen. Jij als lezer trouwens ook niet. Het boek is absoluut geen tussendoortje te noemen. Er wordt veelvuldig gebruik gemaakt van jargon en afkortingen en dit zorgt ervoor dat je je hoofd er goed bij moet houden. Thor zorgt dat de betekenissen van de afkortingen meteen vermeld worden, maar omdat er een aanzienlijk aantal organisaties bestaan is het lastig om echt relevantie aan deze woorden te geven. Enige kennis met deze wereld zal het leesplezier aanzienlijk vergroten.  

Terrorisme is een groot thema in het boek. De personages zijn uit verschillende landen afkomstig, maar hebben elk hetzelfde doel: de terreur bestrijden. Er zijn flink wat personages bij het verhaal betrokken met elk hun eigen oorsprong en dit maakt de kost taai. Elk land heeft namelijk haar eigen organisaties met tal van afdelingen. Spymaster benoemt ze allemaal. Veel woorden met dezelfde doelstelling. Tevens heeft de auteur ervoor gekozen zich niet aan een bepaalde plaats te wijden, maar situaties over de gehele wereld te schetsen. Dit kost concentratie omdat de hoofdstukken kort zijn en je telkens moet schakelen van personage en/of stad. Het is dus zeer zeker geen boek dat ontspannend of simpel weg leest. Het vele geweld zorgt ervoor dat het boek slechts een beperkte doelgroep zal aanspreken. Humor verzacht de harde omstandigheden gering, maar toch valt niet te ontkennen dat Spymaster een harde actiethriller is waar waarschijnlijk weinig vrouwen van zullen genieten. 

Scot Harvath is het personage dat het meeste aandacht krijgt. Deze slimme man denkt altijd tien stappen vooruit. Slechts mondjesmaat krijgen we aanwijzingen omtrent zijn privéleven en toch zorgt deze karige wetenschap ervoor dat er empathie voor de spierbundel opgewekt wordt. De handelswijze van het personage komt erg realistisch over. Ook de beschrijvingen van wapens en andere gebruiksvoorwerpen zijn bijzonder natuurgetrouw omschreven. Wellicht dat het verleden van de auteur hieraan heeft bijgedragen. 

Spymaster zit vol vaart, maar door de vele actiescènes krijgt het boek een mannelijke tint. Doordat de  personages niet voldoende zijn uitgewerkt, komt geweld aan de oppervlakte en dit zal zeer zeker niet iedereen aanspreken. 

Recensie: Spymaster – Brad Thor