Recensie: Helden RECENSIE

Recensie: Helden  - Stephen Fry

Stephen Fry’s Helden is eigenlijk een vervolg op zijn laatste boek Mythos. Een boek over de Griekse mythologie op geheel eigen wijze door Stephen Fry opnieuw verteld.

Helden, deel 2 dus, gaat over de grote avonturen uit de Griekse mythologie die de stervelingen en half goden beleven, natuurlijk gemanipuleerd door de grote goden. De held Jason die het Gulden Vlies verovert in zijn hemelschip de Argo; de schone Atalante die opgroeit tussen de beren en niets van bewonderaars moet hebben. Oidipous, die het raadsel van de Sfinx oplost en Herakles en zijn twaalf superwerken. Het labyrint van koning Minos op Kreta waar de Minotauros jonge vrouwen verslindt.

Dat, Mythos, een volledig en literair gedocumenteerd werk is over de Griekse mythologie kun je niet echt zeggen. ‘De Griekse mythen en sagen herverteld,’ is wat ruim door de bocht, want Stephen Fry beperkt zich heel erg tot korte samenvattingen van de voor hem interessante verhalen, die dan een mooi overzicht geven. Letterlijk zei hij zelf in het voorwoord: ‘Als ik helden als Oidipous, Perseus, Theseus, Jason en Herakles en de details van de Trojaanse Oorlog had opgenomen, zou dit boek zo zwaar zijn geworden dat zelfs een Titaan het niet had kunnen oppakken.’ Dit gemis heeft hij in Helden weer enigszins goed gemaakt.

Stephen Fry’s Helden gaat over de mannen zoals Oidipous, Perseus, Theseus, Jason en Herakles (of Hercules, zoals we ook wel zeggen).  Zijn opzet is om de vaak ingewikkelde verhalen, met veel zijsprongen en moeilijke Griekse namen en onmogelijke verbindingen, toegankelijk te maken voor ons normale mensen. Niet iedereen hoeft een klassiek geschoolde opleiding te hebben om deze verhalen te kunnen snappen, vindt Fry.

Stephen Fry zelf is voor de meeste mensen wel een bekend figuur. Hij is acteur, regisseur, documentairemaker, presentator en schrijver. Openlijk gay in een tijd dat dat nog niet ‘modern’ was; rebels, excentriek, scherpzinnig en zeer creatief. Voor de jongeren onder ons, die kennen hem zeker als  de hebberige burgemeester van Meerstad in de Hobbit.

Ondanks het feit dat ook Helden wat samenvatterig over komt, merk je als lezer wel dat Stephen Fry een enorme kennis heeft van de Griekse mythologie en dat hij deze kennis graag met ons deelt op zo’n manier dat hij absoluut niet schools of pretentieus overkomt. Stephen Fry heeft een prachtige soepele schrijfstijl. Je merkt dat hij er zelf veel plezier in heeft. Het lijkt wel alsof hij een casual conversatie met de lezer heeft. Ondertussen beschrijft hij de avonturen van de “helden” en geeft dan tussendoor vaak wat cynische commentaren op een eigentijdse populaire manier. Hij leeft zich helemaal uit. Zondermeer grappig.

De indeling van het boek is duidelijk en logisch. Stephen Fry geeft in het voorwoord een goede introductie van deel 2 en veegt gelijk het probleem van de verschillende manieren waarop de moeilijke Griekse namen worden geschreven van tafel.

Hij leidt de verhalen van de “Helden” in via een droom die de godin Hera heeft en pikt er dan acht van de bekendste uit om over te vertellen. Hij sluit keurig af met een nawoord met daarin een uitleg over de verschillende ‘wezens’ in de Griekse mythologie.

Midden in Stephen Fry’s Helden zit weer een gedeelte met prachtige glossy kleuren illustraties. Afbeeldingen van bekende schilderijen ooit gemaakt over de besproken ‘helden’. De illustratieverantwoording is de afsluiting van het boek.

Als je dus op toegankelijke wijze een introductie wilt hebben in de Griekse mythologie dan is Mythos een leuk boek en Helden is dan zondermeer een prima vervolg hierop. Stephen Fry blijft bij zijn eigen stijl en laat zich niet meeslepen in bombastische taal. Wel jammer dat het toch wat kort en samenvatterig is, want zijn schrijfstijl is echt leuk en het zou dus helemaal niet erg zijn als het wat gedetailleerder zou zijn. Dan maar een dikker boek. Al met al 4 hartjes voor Stephen Fry’s Helden.

Recensie: Helden  - Stephen Fry