Recensie: En ik was zijn held RECENSIE

Recensie: En ik was zijn held – Rindert Kromhout

Het is het voorjaar van 1933 en de nazi’s zijn aan de macht in Duitsland. Schrijver Klaus Mann en zijn familie zijn fel tegen Hitler. Zijn zus uit dat door middel van komische stukken en Klaus uit dat op papier. Wanneer Hitler steeds meer macht begint te krijgen, start Klaus Mann zijn tijdschrift Die Sammlung. Het tijdschrift dient als forum voor cultuurkritiek, en de schrijvers oordelen hard over het fascisme. Dit kan uiteraard niet lang goed blijven gaan.

En ik was zijn held is het vervolg op Een Mann, waar we lazen over Klaus Mann in zijn tienerjaren. En ik was zijn held gaat verder in de jaren dertig, wanneer de nazi’s aan de macht komen. Het interessante aan Een Mann en En ik was zijn held is dat dit boek gebaseerd is op waargebeurde feiten. Klaus Mann, zoon van Nobelprijswinnaar Thomas Mann, bestond echt. Net als zijn vader, de andere personages en zelfs het tijdschrift Die Sammlung. Het boek voelt voornamelijk goed aan, en het is juist dat we zo nu en dan stil staan bij de gebeurtenissen die hebben plaatsgevonden. Rindert Kromhout neemt ons terug in de tijd waar Hitler aan de macht kwam. Echter waren er ook vele families, Duitse families, die niets van Hitler moesten weten. Het is juist om deze mensen niet te vergeten, en zij worden door het werk van Rindert Kromhout bij het grote Nederlandse publiek herinnert.

Alhoewel gedacht kan worden dat Klaus een prettig leven leidt als zoon van een Nobelprijswinnaar, is dat zeker niet altijd het geval. Hij kan zeer egocentrisch overkomen; hij doet dingen waar hij zelf alleen maar beter van wordt. En toch is hij een prettig personage om over te lezen. Je komt erachter dat ook hij niets liever wil dan de goedkeuring van zijn vader, wat hij door middel van zijn schrijfwerk probeert te doen. Maar toch blijft hij vaak ‘de zoon van’, en wordt er gesproken dat Klaus’ boeken enkel verkocht worden omdat men nieuwsgierig is naar het werk van ‘de zoon van’. Iedereen kan zich inbeelden dat dit totaal geen pretje moet zijn om telkens in de schaduw van de vader te moeten staan. Wanneer goedkeuring soms ook ver te zoeken is, krijg je als lezer op een gegeven moment toch medeleden met Klaus.

Alhoewel je Klaus gedurende het boek volgt, gaat het niet enkel over zijn schrijfsels en relatie met zijn familie. Klaus is namelijk op den duur gedwongen om Duitsland, zijn thuisland, te ontvluchten. Dit hele proces en de gedachten die Klaus hierbij heeft zijn onwijs interessant om te lezen. Dit maakt het dat het boek niet enkel geschikt is voor liefhebbers van historische literatuur; dit verhaal zal tevens goed aanslaan bij liefhebbers van andere genres. Er komt zelfs romantiek in voor!

Desondanks we teruggaan naar 1933, is het boek vlot en modern geschreven. Alhoewel erg af en toe gebruik wordt gemaakt van ingewikkeld taalgebruik, leest het boek zeer fijn weg. Dit komt voornamelijk door de korte zinnen waar Rindert Kromhout gebruik van maakt. Dit zorgt ervoor dat En ik was zijn held zeer toegankelijk geschreven is voor jongeren. De kans is groot dat de meeste jongeren Klaus Mann en zijn werk niet goed kennen, althans, niet goed genoeg. Door het lezen van deze toegankelijke boeken maak je contact met een ietwat minder bekende Duitse held in de tijd voor de oorlog.

En ik was zijn held is een goed boek over Klaus Mann en de oprichting van zijn tijdschrift Die Sammlung. Door de toegankelijke schrijfstijl en de vele gebeurtenissen is dit boek interessant voor jongeren, terwijl ook volwassenen zich prima zullen vermaken gedurende het lezen. Hopelijk dat het derde deel snel volgt!

Recensie: En ik was zijn held – Rindert Kromhout