Recensie: Horen, zien, zwijgen RECENSIE

Recensie: Horen, zien, zwijgen – J. D. Barker

Welke kant je ook uitkijkt, je kunt niet om de aandacht heen die de thriller Horen, Zien, Zwijgen momenteel krijgt. Op social media kanalen wordt het boek aangeprezen als dé thriller van 2019. Is alle aandacht rondom de debuutthriller van J.D. Barker terecht, of is het toch meer een gecreëerde hype?

In Chicago is een moordenaar aan het werk die een bijzondere en beangstigende werkwijze hanteert. Hij ontvoert namelijk niet de mensen waarvan hij vindt dat ze straf verdienen, maar juist mensen die hun nabij staan. Vervolgens stuurt hij deze strafverdieners pakketjes op. Het eerste pakket bevat altijd een oor van het slachtoffer, het volgende pakket een oog en het derde pakket een tong. Detective Porter lijkt na vijf jaar eindelijk een doorbraak bereikt te hebben. Hij wordt opgeroepen om naar een ongeval te komen kijken. Het dodelijk slachtoffer van het ongeval had namelijk een pakketje bij zich dat een oor bevatte. Terwijl er forensisch onderzoek wordt verricht op het lijk, ondergaat het team tegelijkertijd een race tegen de klok om het laatste slachtoffer te redden... Zouden ze de seriemoordenaar eindelijk te pakken hebben?

J.D. Barker kiest ervoor om Horen, Zien, Zwijgen vanuit verschillende perspectieven te vertellen. Afwisselend lezen we de jacht vanuit het politieteam en de angst vanuit het slachtoffer. Dit is in de thrillerwereld natuurlijk niets nieuws, maar de auteur heeft hier iets op gevonden. Hij voegt namelijk dagboekstukken van de moordenaar toe en doordat je de moordenaar hiermee op een sluimerende manier leert kennen, is dit een waardevolle aanvulling. Het is knap dat de auteur ervoor zorgt dat er genegenheid voor een keiharde moordenaar optreedt.

De start van het boek is traag, maar leent zich goed voor de kennismaking met de personages. De typisch Amerikaanse opbouw van het verhaal wordt de auteur vergeven omdat hij een extra spanningsboog weet te creëren. De hoofdstukken worden ingeleid met een datum en tijdstip en dit schept een race tegen de klok die de lezers nog eens extra het verhaal in trekt. Het geheel leest vlot en aangenaam weg doordat de hoofdstukken kort en krachtig zijn geschreven en er nergens letters worden verspild die vaak tot langdradigheid zorgen.

Sam Porter is een notabel persoon. Enerzijds is deze detective een personage dat direct je sympathie opwekt. Hij wordt opgeroepen om naar het ongeluk te komen terwijl hij een sabbatical heeft. Hij werd op dit verplichte verlof gezet nadat hij kortgeleden zijn vrouw heeft verloren aan een ongeluk, met de bedoeling dat het zou bijdragen aan de verwerking van zijn tragische verlies. Het helpt slechts in mate en de extra tijd zorgt er juist voor dat Sam veel terugdenkt aan het leven dat ze samen hadden. Door middel van terugblikken krijgen we meer over de band met zijn vrouw te weten. Hij is een binnenvetter en praat er niet graag over, maar door middel van kleine hints en terugblikken krijgen we toch die extra informatie en dit geeft ons een kijkje op de band van hem en zijn vrouw. Anderzijds weet de man zich dikwijls in ongeoorloofde situaties te bevinden, of handelt ondoordacht. Dit maakt hem juist weer ongeloofwaardig.  

Horen, Zien, Zwijgen is een vermakelijke thriller die haar lezers een kijkje in de psyche van een moordenaar geeft, maar ook zeker lugubere details niet vreest. Hoewel het plot nergens uitzonderlijk is, weet de auteur met zijn verrassende plottwists toch te overtuigen.

Recensie: Horen, zien, zwijgen – J. D. Barker