Recensie: Kinderen van de sekte RECENSIE

Recensie: Kinderen van de sekte - Mariette Lindstein

‘In den beginne was er een oneindige mist en uit die mist viel een ondoordringbare as op het universum. Uit die as groeide een bewustzijn. Daardoor ontstond het leven. Daardoor ontstonden visies. Daardoor ontstond samenspel.’

Sofia is vijftien jaar geleden ontsnapt uit de klauwen van sekteleider Franz Oswald. Ze woont inmiddels samen met haar man Benjamin en dochter Julia aan de Zweedse westkust. Samen met haar vriendin Anna runt ze een opvangcentrum voor jonge mensen die eveneens aan een sekte ontsnapten. Wanneer er een allesverwoestende storm over het land raast, duikt Oswald plotseling uit het niets op in de media met zijn heldere visies over de wederopbouw van het land. Sofia is vastbesloten om nooit meer met de wrede sekteleider in contact te komen, maar dat blijkt nog niet zo gemakkelijk.

Kinderen van de sekte is het derde deel van de thrillertrilogie. In het eerste deel De Sekte en het tweede deel De sekte herrijst, maken we kennis met de hoofdpersoon Sofia die als jongvolwassene toetreed tot de Via Terra.

De boeken zijn prima afzonderlijk van elkaar te lezen. Wie echter start met het derde deel zal bijzonder nieuwsgierig zijn naar de eerste twee delen. Er duiken hier en daar enkele personages op die in de eerdere delen uitvoerig beschreven zijn, maar dat is geen enkel probleem om het verhaal in zijn geheel te begrijpen. De schrijfster weet met korte herinneringen van de hoofdpersonages, de eerder beschreven karakters goed uit de verf te laten komen.

Kinderen van de sekte bevat diverse verhaallijnen waarvan die van Sofia en Thor (de zoon van de sekteleider) de belangrijkste zijn. Sofia is dan wel ontsnapt uit de sekte maar is emotioneel gezien nog lang niet losgeraakt van de traumatische gebeurtenissen. Ze reageert in veel situaties erg naïef.

Haar vijftienjarige dochter daarentegen is een zelfbewuste puber die geen gevaar ziet in een ontmoeting met de sekteleider, die haar moeder jarenlang gevangen hield. Sofia weigert haar dochter te vertellen wat voor verschrikkelijke dingen haar zijn overkomen en weet haar dochter hierdoor ook niet te behoeden voor escapades van de narcistische Franz Oswald.

De verhaallijn van Thor is vanuit de ik-vorm geschreven. Heden en verleden wisselen elkaar af en geven een angstaanjagend beeld van wat er op het landgoed afspeelt.

De tweelingbroers Thor en Vic worden van kleins af aan geïndoctrineerd en gedrild om later in de voetsporen van hun vader te treden. Thor gaat steeds meer twijfelen aan de goede bedoelingen zijn vader. De uitverkorenen worden dagelijks gemarteld en opgesloten wanneer zij zich niet aan de strenge leer houden. De sekteleider gebruikt willoze kinderen die niet opgewassen zijn tegen de sadistische praktijken. Dat maakte de situatie extra schrijnend. 

Schrijfster Mariette Lindstein raakte op negentienjarige leeftijd betrokken bij de scientologybeweging in de Verenigde Staten. Zeventwintig jaar was zij de rechterhand van David Miscavige en wist uiteindelijk op dramatische wijze afstand te doen van deze groepering. In haar thrillers maakt ze gebruik van haar levenservaring en weet de lezer op het puntje van zijn stoel te krijgen. De korte hoofdstukken en het snel wisselende perspectief maken dat je het verhaal in een adem uitleest. De plotwendingen zijn goed uitgewerkt en de spanning is tot de laatste pagina bewaard gebleven. 

Kinderen van de sekte is een zeer goed geschreven thriller die ondanks de schokkende gebeurtenissen, niets aan de geloofwaardigheid afdoet.

Recensie: Kinderen van de sekte - Mariette Lindstein