Recensie: De dochter van de klokkenmaker RECENSIE

Recensie: De dochter van de klokkenmaker – Kate Morton

In De dochter van de klokkenmaker van Kate Morton staat het Birchwood Manor centraal, een sprookjesachtig landhuis aan de oever van de Theems. Wanneer Elodie Winslow in de zomer van 2017 tijdens haar werk als archivaris een tas vindt met een foto en een schetsboek met een schets van dit huis, het huis dat ze herkent uit een verhaal dat haar moeder haar altijd vertelde toen ze kind was, gaat ze op zoek naar het verhaal achter deze spullen en het huis. Daarbij staat het mysterie rondom gebeurtenissen in de zomer van 1862 centraal, maar ontvouwen zich in allerlei verschillende verhalen.

In het eerste deel van het boek wisselen twee verhaallijnen en personages elkaar af: in de hoofdstukken die genummerd zijn met Romeinse cijfers is een ik-persoon aan het woord van wie niet meteen duidelijk is wie het is, en in de hoofdstukken met Arabische (of ‘gewone’) cijfers staat Elodie centraal. Vanaf het tweede deel van het boek komen daar, in de hoofdstukken met gewone cijfers, meer verhaallijnen bij, met verschillende personages in verschillende tijden over een periode van 150 jaar die allemaal op een of andere manier verbonden blijken met het landhuis.

Kate Morton laat in De dochter van de klokkenmaker zien dat ze een echte verhalenverteller is. Elk van de verhalen van de verschillende personages zijn boeiend, en haar schrijfstijl is prettig leesbaar. Door het toegankelijke taalgebruik en de duidelijke omschrijvingen van de omgeving kun je je een goede voorstelling maken van de situatie.

Ondanks dat steeds helder is wie aan het woord is en in welke tijd het verhaal zich op dat moment afspeelt maken de veelheid aan personages, wisselingen in perspectief en sprongen in de tijd wel dat het boek van de hak op de tak lijkt te gaan en daardoor wat verwarrend overkomt. Ook is niet altijd direct duidelijk wat het belang van de verschillende personages voor het overkoepelende verhaal is. Dit wordt later in het boek wel goed gemaakt, maar toch blijft de indruk bestaan dat het boek nog sterker of meeslepender had kunnen zijn als er wat verhalen of details waren weggelaten.

De dochter van de klokkenmaker is een prettig leesbaar boek vol met mooie verhalen, mysterieuze gebeurtenissen en een sprookjesachtige setting. Deze sprookjesachtige setting wordt nog versterkt door de mooie uitgave van het boek: de schilderachtige en kleurrijke kaft, maar zeker de gedrukte klokken op de zijkanten van de pagina’s zijn het vermelden wel waard.

Recensie: De dochter van de klokkenmaker – Kate Morton