Recensie: Just dont mention it RECENSIE

Recensie: Just don’t mention it – Estelle Maskame

Terwijl Tyler nog de pijn uit zijn verleden aan het verwerken is, stapt ongevraagd zijn knappe stiefzus Eden zijn leven binnen. Eerst vindt hij Eden alleen maar irritant. Ze krijgt een eigen kamer in zijn huis, en met haar vader, zijn stiefvader, kan hij al helemaal niet overweg. Totdat hij en Eden steeds meer naar elkaar toe beginnen te groeien. Alleen zij weet zijn beste kanten naar boven te halen, en hem te willen laten stoppen met de duistere wereld waar hij in aan het groeien is. Terwijl Tyler nog worstelt met de pijn die hem in het verleden is aangedaan, zal Eden zijn veilige haven zijn die hem de realiteit doet laten vergeten.

Just don’t mention it is het eerste deel van de Did I Mention I Love You-serie, geschreven vanuit het perspectief van Tyler. Dit klinkt wellicht niet interessant, omdat je immers het verhaal al kent. Echter weet Estelle Maskame, de schrijfster van deze boeken, dit boek toch aantrekkelijk te maken door hoofdstuk om hoofdstuk vijf jaar terug te springen. In die tijd was Tyler 12 jaar oud, en lees je over de tijd waarin hij mishandeld werd door zijn vader. Juist door dit aspect toe te voegen, krijgt het verhaal een heel andere dimensie. Je leert Tyler nog beter kennen. Toen we het eerste deel van de serie vanuit het perspectief van Eden lazen, vroegen we ons nog wel eens af waarom Tyler domme keuzes maakte. Waarom wordt hij actief in de drugswereld? Waarom gedraagt hij zich niet gewoon normaal? Op al deze vragen wordt antwoord gegeven in Just don’t mention it.

Alhoewel de Did I Mention I Love You-serie wel luchtig geschreven is, voelt Just don’t mention it toch wel zwaar beladen aan. Dit komt natuurlijk door de hoofdstukken waarin we vijf jaar terug in de tijd gaan; in de tijd waarin Tyler mishandeld werd. Je leest over een jongetje die niets liever wil dan de liefde van zijn vader, waar hij alles voor doet en alles voor accepteert. Maar wij, volwassen lezers, weten dat het niet normaal is om je kindje zo te mishandelen. Dus zo luchtig als de trilogie geschreven was, zo heftig is dit extra boek. Deze hoofstukken komen zo hard binnen, omdat Estelle Maskame scenario’s en dialogen super goed weet te schetsen. Je krijgt eerder het idee dat je naar een film aan het kijken bent, dan dat je een boek aan het lezen bent. Estelle Maskame weet de wereld waarin Tyler zich bevond onwijs goed op papier te zetten. Als dit niet het geval was, had het boek niet zo’n ingrijpende impact gehad.

Naast het feit dat Estelle Maskame de woorden goed op papier weten te zetten, zijn de acties die de hoofdpersonages uitvoeren ook geloofwaardig. Je hoeft geen ervaring in de gezondheidszorg te hebben om te kunnen inschatten dat wanneer een kind mishandeld is geweest, dit een grote impact kan hebben op de rest van zijn leven en de keuzes die zijn vader maakt. Een kind voelt zich in de steek gelaten door een van de grootste voorbeelden die hij of zij kan hebben. In dit geval was dat kind Tyler. Dus hoe eigenwijs hij overkwam in Did I Mention I Love You, zo duidelijk worden de gedachten achter zijn acties en keuzen in Just don’t mention it gemaakt.

Just don’t mention it is een fantastische toevoeging aan deze serie. Wanneer je Did I Mention I Love You gelezen hebt, moet je dit deel lezen! Of je van het eerst deel van de trilogie gehouden hebt of niet: geef dit boek een kans, want het laat je een andere kijk geven op het leven van Tyler.

Recensie: Just don’t mention it – Estelle Maskame