Recensie: Rivaal RECENSIE

Recensie: Rivaal – Michael Grant

In 2018 kwam er een vervolg op de GONE-serie van Michael Grant. Dit boek heette Monster en alhoewel het zich afspeelt in de wereld van GONE, het hierop verder gaat en een aantal dezelfde personages kent was het toch een soort van nieuwe serie. En wat een geluk! Het bleek een trilogie te worden. Nu, in 2019, is hier het 2e boek genaamd Rivaal. In Rivaal gaat de reis van Dekka, Shade, Cruz, Malik en Armo verder. Er verschijnen steeds meer mutanten op het strijdveld, onschuldige mensen worden slachtoffer en onze vijf hoofdpersonen uit het vorige boek komen erachter dat het verschil tussen goed en kwaad soms zeer klein is. Wie zijn nu eigenlijk de echte monsters?

In Monster ging het verhaal verder na GONE. Het geweld bevindt zich niet in een koepel, maar verspreidt zich over de hele wereld. Het startpunt van Rivaal is de aftermath van het grote gevecht in Monster. Er zijn kleine hoofdstukjes waarin we weer even een opfrisser krijgen over ieder personage. Naast Dekka, Shade, Cruz, Malik en Armo lezen we over Thomas Peaks, Justin DeVeere, Vincent Vu en natuurlijk de ultieme slechterik Drake. Het is fijn hoe Michael Grant dit kort en bondig doet. Deze opfrisser is ook echt nodig. In Rivaal komen er nog meer personages bij en dat maakt het boek toch wel ingewikkeld. Het is niet altijd even duidelijk welk personage een grote rol gaat spelen in het verdere verloop, dus zijn er veel namen om te onthouden.

Eén nieuw personage kan je in ieder geval niet vergeten in Rivaal en dat is Dillon Poe, een mutant die met zijn stem iedereen opdrachten kan geven en laten uitvoeren. In dit 2e boek is hij de ultieme bad guy (hij neemt deze taak tijdelijk over van Drake) en er ontstaat er een bizar slagveld. Locatie van dit slagveld is The Strip van Las Vegas, een fantastisch gekozen locatie door Michael Grant omdat deze tot de verbeelding spreekt van iedere lezer. Het is fijn dat de locatie ditmaal gemakkelijk is om te visualiseren, met name omdat de personages steeds complexer worden. Michael Grant wisselt continu van vertelperspectief. Enerzijds is dit de kracht van het boek, want het plot is diepgaand en zeer spannend. Anderzijds vraagt dit om een zekere focus en concentratie tijdens het lezen.

Een ander punt van aandacht is de opbouw van het boek. Alhoewel een groot deel van het boek zich focust op de gebeurtenissen in Las Vegas, loopt er ook een andere rode draad door het verhaal. Michael Grant is ondertussen namelijk hard aan het werk met het leggen van de basis voor het slotboek. Voor de lezer is dit duidelijk merkbaar. Alhoewel het intrigerend is om zo al iets te weten te komen over de opbouw naar het 3e boek Held, leidt het soms ook af. De lezer moet schakelen tussen Las Vegas, de boeiende scènes van Malik en nieuwkomer Francis en de mogelijke terugkeer van een oude bekende.

Alhoewel deze trilogie nog steeds valt onder het thema Young Adult is het duidelijk merkbaar dat Michael Grant met ieder boek de lat van geweld hoger legt. Niet alleen wordt het taalgebruik moeilijker, ook de gruwelijkheden worden steeds intenser. Voor de lezers die dachten dat Drake angstaanjagend en genadeloos was, komen in Rivaal tot inkeer. Rivaal is harder en daardoor ook wat heftiger om te lezen. De echte fans zullen dit zeker merken en waarschijnlijk toch graag doorlezen. Michael Grant is zoals altijd subliem in het vangen van de aandacht van de lezer en weet deze niet meer los te laten.

Recensie: Rivaal – Michael Grant