Recensie: Lost RECENSIE

Recensie: Lost - Markus Mauthe

Markus Mauthe is een Duitse natuurfotograaf en milieuactivist. Al jaren reist hij de wereld over om gewapend met zijn camera de wereld in verandering vast te leggen. In Lost bezoekt hij afgelegen volken, die wonen in woestijnen, tropische bossen, op polen en op zee. Deze volken zijn woonachtig in afgelegen gebieden, maar toch wordt hun manier van leven bedreigd door het kapitalisme. Van ieder volk maakt hij intense foto’s, waarbij per gebied een korte observatie is toegevoegd over hoe hun bestaanswijze er uit ziet.

Op tafel ligt een duimen dik koffietafelboek. Op de voorkant prijkt een prachtige vrouw met intens donkere ogen, rode haren van de klei en traditionele neksieraden. Wanneer het boek wordt gelezen leert men dat dit een vrouw van Himba-stam is in Namibië. Een stam die door veel reisorganisaties op het programma wordt gezet tijdens een rondreis door dit onvruchtbare land en mensen die tegelijkertijd al jaren wanhopig wachten op regen. De prachtige foto’s ondersteunen een somber verhaal. De blikken van de modellen zijn intens, zowel van verdriet als van opgewekte vreugde. De verhalen zijn vaak treurig zoals die van de Himba: van het toeristengeld kopen de Himba-vrouwen babyvoeding in de plaatselijke supermarkt. Hun traditionele leefwijze raakt uitgebannen, ze kunnen zichzelf onvoldoende onderhouden. Markus Mauthe legt dat prachtig vast op beeld, maar de korte observaties voegen daar een verdrietig verhaal aan toe. Bij de meeste van deze volken zijn altijd kijkers aanwezig, terwijl het de volken zonder het toerisme nauwelijks lukt om te overleven.

Tussen deze schrijnende verhalen zijn prachtige beelden te zien. Zo ook van de Hamar, een stam in Ethiopië. Zij weten zich met weinig aanpassingen aan de moderne wereld toch behoorlijk aardig te handhaven. Die tegenstellingen verrassen, want waar de Mursi in hetzelfde land door het dragen van hun schoteltjes in de lip juist leven van het toerisme en de fotograaf belagen met vragen voor geld. De beelden variëren van volken met gezichtstattoo ’s en blote borsten, naar decoratief aangebrachte littekens en peniskokers. Sommige volkeren dragen hun uitrustingen alleen nog voor feesten en foto’s en trekken daarna weer vlot hun jeans en shirts aan. In Lost verbloemt Markus Mauthe dit soort verhalen niet. De authentieke beelden zijn niet het hele verhaal en het is zeer interessant dat Mauthe dit gewoon beschrijft.

Lost is een prachtig boek voor op de koffietafel. Het ene beeld is nog prachtiger dan de ander. Markus Mauthe zet een variatie aan volken op de foto, waarbij hij hun authenticiteit niet altijd zo oprecht is als de foto overbrengt. Ook dat benoemt Mauthe in Lost, authenticiteit van oorspronkelijk levenswijze is haast niet vol te houden in deze kapitalistische wereld. Een bijzonder verrassend en eerlijk boek over 21 inheemse volken verspreid over de wereld. 

Recensie: Lost - Markus Mauthe