Recensie: De huizenruil RECENSIE

Recensie: De huizenruil – Rebecca Fleet

Het huwelijk van Caroline en Francis balanceert op het randje van de afgrond. Om hun relatie weer op de rails te krijgen, besluiten ze een aantal dagen van huis te ruilen met een onbekende. Tijdens hun vakantie ontdekt Caroline steeds geheimzinnige aanwijzingen dat iemand haar goed kent. Langzaamaan komt Caroline erachter dat de onbekende huiseigenaar geen onbekende is en dat diegene meer van haar weet dan dat ze wil. Terwijl Caroline en Francis zich willen richten op de toekomst, wordt Caroline steeds weer geconfronteerd met het verleden.

In haar debuutroman De huizenruil neemt Rebecca Fleet de lezer mee in de angsten en onzekerheden van Caroline. De lezer wordt langzaam meegenomen in de gedachtes en gevoelens van Caroline, welke op uitvoerige en gedetailleerde wijze worden beschreven. Dit zorgt ervoor dat de lezer mee gaat leven met Caroline en gaat begrijpen waarom ze zich gedraagt zoals ze doet, waardoor het boek soms zelfs intiem aanvoelt. Dit komt vooral doordat de emoties van alle personages en met name die van Caroline de ruimte krijgen. Ook worden de problemen in het huwelijk van Caroline en Francis uitvoerig beschreven, waardoor niet alleen de focus ligt op het uitvinden wie de onbekende huiseigenaar is. Wat voor effecten deze problemen kunnen hebben op een individu komt hierbij ook duidelijk naar voren. De huizenruil bevat daarentegen weinig actie en het verhaal ontwikkelt zich langzaam. Hierdoor voelt het boek een beetje loom aan en zit er geen vaart in het verhaal.

De huizenruil is geschreven vanuit verschillende perspectieven. Afwisselend wordt het verhaal verteld vanuit Caroline, Francis en degene die in hun huis verblijft. Daarnaast is het verhaal geschreven in twee tijdlijnen; een in 2013 en een in 2015. Deze combinatie zorgt ervoor dat de lezer steeds meer te weten komt over de personages en de aanleiding voor de huidige problemen, maar ook dat het een boek is dat niet makkelijk wegleest. De lezer komt beetje bij beetje te weten welke problemen er daadwerkelijk spelen in het huwelijk van Caroline en Francis en welke geheimen ze voor elkaar hebben. Tegelijkertijd verteld Rebecca Fleet nooit alle details, waardoor De huizenruil continu verrassend blijft. Vooral aan het einde zijn er een aantal verrassende wendingen als de ontknoping van wie de onbekende persoon is en wat die gaat doen, steeds dichterbij komt. De ontknoping is een echte plottwist waarvan de lezer niet kon voorspellen dat dit zou gebeuren. Op het einde zit er dan ook meer vaart in het verhaal en wordt het boek toch sterk afgesloten.

De huizenruil is een echte psychologische thriller waarbij het verhaal zich langzaam ontwikkelt en de lezer wordt meegenomen in de gevoelens en gedachten van de personages. Aan dit laatste is door Rebecca Fleet veel aandacht besteed. Hoewel de lezer zich goed in kan leven in de personages, gaat dit wel ten koste van de vaart en de spanning in het verhaal.

Recensie: De huizenruil – Rebecca Fleet