Recensie: Ontij RECENSIE

Recensie: Ontij – Tomás González

Met Ontij heeft Tomás González een roman geschreven over een vader die gaat vissen met zijn twee zoons. De vader heeft een slechte band met zijn zoons en de visserstocht verloopt daarom met een hoop moeilijkheden. Ondertussen is de moeder van de tweeling aan wal en belandt zij in een crisis. Ze hoort namelijk stemmen en heeft niet alles meer op een rijtje. De zee wordt steeds ruwer en ruwer en ook de sfeer in de vissersboot wordt er niet beter op. Als uiteindelijk de vader overboord slaat, komt de tweeling voor een gruwelijke en tevens aanlokkelijke keuze te staan. 

Ontij is de derde roman van Tomás González die vertaalt is naar het Nederlands. Ik kende het werk van Tomás González niet, maar ik was bij het lezen van Ontij al snel verkocht. Wat al snel opviel was dat het boek een verklarende woordenlijst bevat. Sommige woorden zijn namelijk niet vertaalt vanuit het Spaans. Dit omdat hier simpelweg niet één Nederlands woord voor is, maar dit een uitgebreidere uitleg nodig heeft.

Daarnaast is het opvallend dat in Ontij de omgeving heel rijk en gedetailleerd wordt geschetst. Het verhaal speelt zich af aan de kust in een toeristengebied. Door de vele details waande ik mij als één van de toeristen die daar langs het strand lopen.

Ook worden er door Tomás González verschillende personages beschreven vanuit de ik-vorm. Deze delen beginnen dan met: ‘Ik ben…” Hierdoor zie je dat alles vanuit verschillende perspectieven kan worden bekeken en dat alles door iedereen anders wordt geïnterpreteerd. In totaal volg je in dit boek een verhaal van 26 uur. Het begint om 04.00 uur en eindigt om 06.00 uur. Ondertussen lees je elk uur als een nieuw hoofdstuk en hierdoor is het verhaal moeilijk weg te leggen. Je wilt weten wat er zich in het volgende uur af gaat spelen, zowel op zee als aan de kust met de moeder.

Wat ik een nadeel vond aan het boek, was dat het vanaf de kaft leek alsof het van groot belang is dat de vader overboord slaat, maar in werkelijkheid duurt deze scène maar enkele zinnen. Echter is hetgeen wat daarna nog gebeurt wel bepalend voor het verdere verloop van het boek. Maar doordat de scène van de vader die overboord slaat maar enkele zinnen is, miste ik wat spanning in het boek.

Concluderend is Ontij een bitterzoete roman over de band tussen twee broers en hun moeilijke band met hun vader. Een heerlijk boek dat je zeker snel zult lezen! 

Recensie: Ontij – Tomás González